Die ene ontmoeting.

Hoofdstuk 100

Pov roos

Ik word wakker en kijk op me mobiel, het is nu 5 uur en we moeten nog 3 uur rijden totdat we in Nederland zijn. Ik heb veel berichten in onze groupschat met allemaal foto's van gisteren ik kijk door alle foto's heen en zie ook foto's van mij en Milan terwijl we aan dansen waren, we hebben de jongens nog steeds niet verteld dat Ilse en ik wat nummer hebben opgenomen. Ik zie dat Ilse ook wakker is en zeg: "we hebben de jongens nog niet verteld dat we onze nummers hebben opgenomen" "nee dat is waar, wacht anders stuur ik wel even berichtje in de groepsapp dan kunnen we nog even blijven liggen" zegt Ilse en binnen een paar seconde krijg ik een berichtje in de groepsapp.
Ilse 💕: oh, trouwens wij hebben onze nummers opgenomen.
Liam: dat menen jullie niet
Niall: en dat vertellen jullie niet
Luke: serieus?
Micheal: ik wist het
En dan horen we geschreeuw uit de andere kant van de bus komen dat langzaam onze kant opkomt. En binnen een paar seconde is zo goed als iedereen in de slaapcabine en praten allemaal door elkaar maar het komt het op neer dat we het eerder hadden moeten vertellen. "Jongens we zijn net wakker" zeg ik met een licht slaperige stem. "Had je eerder moeten bedenken" zegt Harry. "Mogen we hem horen?" Vraagt Louis. "We hebben een klein stukje opgenomen dus dat is het enigste wat we kunnen laten horen" zeg ik en laat een stukje horen van mij telefoon. "Super goed" zegt Liam als het stukje mis afgelopen en ook de rest is er super positief over. "Maar wat gaan we in de komende 3 uur doen?" Zeg ik. "We gaan zo even wat eten en dan even kijken" zegt Liam. "Wij komen er zo aan" zegt Ilse en de jongens snappen dat ze weg moeten. "Ik heb voor morgen ochtend een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Nou eigenlijk hebben me ouders dat gedaan." Zegt Ilse "ja, dat is wel het beste" zeg ik. "Alleen dit keer is het anders, ik weet gewoon dat dit de laatste keer is" zegt Ilse "zeg dat nou niet" zeg ik "je weet dat het waar is" zegt Ilse ik knik en zeg: "daar wil ik niet aan denken, maar wat wil je dat ik met onze nummers doe?" Vraag ik. "Dat maakt mij niks uit zolang je mij maar trots maakt en me niet vergeet, daarom heb ik ook de nummers opgenomen dat je altijd aan mij zal denken" zegt Ilse. "ik ben trots op je, zolang je dat maar weet" zeg ik en loop naar haar toe om een knuffel te geven en het is even stil helemaal stil. Ik wil haar gewoon niet kwijt, ik kan niet zonder haar hoe moet ik ooit afscheid nemen van iemand die ik bij me wil houden? "Zullen we gaan eten?" Vraagt Ilse ik knik en we lopen samen stil naar de rest en pakken ook wat te eten. "Zullen we high school musical kijken? Alle 3?" Vraagt Lily iedereen stemt er mee in en we beginnen met kijken. Wij zijn bij film 2 als we bij ons hotel aankomen, morgen gaan we naar Ilse haar ouders en Ilse naar het ziekenhuis. We kijken de films af in het hotel en dan gaan Ilse en ik al snel slapen op naar een moeilijke dag morgen. "Ik heb echt genoten van de afgelopen weken" Zegt Ilse. "Ik ook" zeg ik en val al snel in slaap, alleen ik blijf maar nachtmerries hebben over het afscheid nemen van Ilse. Waardoor ik echt slecht slaap en de nacht ook super lang duurt, ook gaan mijn gedachte elke keer naar mijn vader. Ik besluit om hem maar een bericht te sturen ook al slaapt hij waarschijnlijk maar dan zal hij vast morgen wel reageren. Ik stuur: hee, ik had een vraagje kunnen we misschien even een keer ergens wat gaan drinken om even bij te praten. Ik kan Lily dan ook wel even meenemen dan kun je haar ook weer zien. En ohja, met Ilse gaat het super slecht en ze word waarschijnlijk weer opgenomen alleen ik weet niet of ze nu nog uit het ziekenhuis komt. Laat maar weten...... Groetjes roos. Ik twijfel eerst of ik het wel moet verzenden maar druk dan toch op verzenden en het berichtje is weg, ik leg me telefoon weer weg en probeer toch weer wat te slapen als dat lukt