When Love Strikes Back (JuliElmo Fanfiction) COMPLETE

Chapter 17

Chapter 17—Fraud.

Pagpasok ni Julie ay agad siyang inintriga ni Patricia kung ano ang nangyari sa dinner meeting nila ni Elmo.

“Julie, julie! Uy, magkwento ka naman sa dinner date este dinner meeting niyo ni Sir Elmo, o. Ano ba nangyari?”
“…nag-usap tungkol dun sa bagong product...”
“Yun lang? Wala man lang kwentuhan na naganap?”
“Eh, ano bang pagkukwentuhan namin, eh, business meeting yun?”
“Aba, malay ko! Tsaka marami namang pwedeng pagkwentuhan, ah.”
“Pat, business meeting yun. Hindi date.”
“Haynako. Ang corny…akala ko pa naman…”

Napa-iling na lang si Julie.

Maya-maya ay biglang dumating si Tina.

“O, Tina. Nadalaw ka na naman dito.” sabi ni Patricia.
“Bakit ayaw mo?” sabi ni Tina.
“Depende.”
Nangiti sila Julie at Tina.
“Wag ka mag-alala hindi para magbigay ng assignment ang pinunta ko dito. Pinapatawag kayo ni Sir Elmo.”
Nagkatinginan sila Patricia at Julie.
“Bakit daw?” tanong ni Julie.
Kumibit-balikat si Tina. “Ewan ko, e. Sabi lang niya papuntahin ko kayo sa office niya.”
“Now na?” tanong ni Patricia.
“Try mo bukas.” pilosopong sagot ni Tina.
Kumunot ang noo ni Patricia.
Tumawa naman si Julie at Tina.
“Sige na, pumunta na kayo. Mamaya magalit pa si Sir. Ako pa sisihin nun na ang tagal niyo pumunta sa office niya.”
“Sige na nga.” sabi ni Patricia.
—;—
Kumatok sila Julie at Patricia sa pinto ng office ni Elmo.

“Come in.” wika nito.
Dahan-dahang binuksan ni Patricia ang pinto—nasa likod niya si Julie.

Malumanay din silang naglakad papasok. Huminto si Elmo sa ginagawa niya—binabasa yung mga documents.

“Sit down.” sabi ni Elmo.
Na-upo naman sila Julie at Patricia—tabi sila.
“I bet nagtataka kayo kung bakit ko kayo pinapunta dito.”
“Uh…opo…” sagot ng dalawa.
“Well, kasi I have a plan. I thought about this for some time. And I’ve realized na masyadong complicated yung bagong project natin at baka mahirapan si Julie kung mag-isa lang siya so I thought maybe that it would be best if I pair you up.”
Nagulat sina Patricia at Julie.
“…Sa tingin ko mas mapapadali yung mga kaylangan gawin if you will be a pair…so, what do you think? May objections ba kayo dun?”
“Eh, sir pa’no po yung ginagawa kong research about dun sa last year product natin?” tanong ni Patricia.
“Don’t worry, I’ve asigned that one to another person already.”
“Ahh…”
“So, may problema pa ba kayo about my decision?”
“Ay, wala po sir. Sa tingin ko po mas maganda yung naisip niyo.” sagot ni Patricia.
Ngumiti si Elmo. “How about you Julie?”
Umiling si Julie. “Ganun din po ako.”
Tumango si Elmo. “Okay. That’s good. So…”

“Hi, Elmo!” bati ni Veronica na bigla-biglang pumasok sa opisina ni Elmo—hindi natuloy ni Elmo ang sinasabi.

Lumapit si Veronica kay Elmo at hinalikan ito sa pisngi. Nakita iyon ni Julie at dali-dali niyang inilihis ang tingin sa ibang direksyon—bakas ang pagka-ilang sa nakita.

Maya-maya ay napansin na rin ni Veronica na andun sila Patricia at Julie. "Oh, I'm sorry. Did I interrupt you?” tanong ni Veronica.
“No, no. It’s fine. We’re done discussing, anyway…uh, Patricia, Julie. Pwede na kayong bumalik sa trabaho niyo.”
Tumango ang dalawa at lumabas na nga ng opisina ni Elmo.

“So…what are you doing here?” tanong ni Elmo.
“Nothing. I just thought that it’s been a long time since we’ve seen each other. Mangangamusta lang…”
“I’m good. How about you?”
Ngumiti si Veronica—matamlay na ngiti. “Same.”
“…is there something wrong?”
Huminga ng malalim si Veronica.
“Pumunta ako sa bahay niyo nung Friday. Wala ka raw…where were you?”
“Uh…I’ve stayed up at a friend’s house…”
“Whose?”
“…ano…”
“…Julie’s?”
Nanlaki ang mata ni Elmo sa narinig. Hindi ito naka-imik.
“I know. Someone told me.”
“…Veronica, let me explain…”
“…No, it’s alright. I understand. Malakas yung ulan that time. Mabuti nga na nag-stay ka sa bahay nila rather than sinulong mo yung baha.”
“…T-thankyou for understanding.”
Ngumiti si Veronica—ngunit bakas sa mukha nito ang pagaalinlangan.

“Close talaga kayo ni Julie, ano?”
Nagulat muli si Elmo sa tanong ng kasintahan.
“Why?”
“…nothing. Napansin ko lang. You know, I’m wondering, ano ba ang kwento niyo? Why are you that close?”
“…uh…we’re schoolmates. I got to know her through a friend…then there..we became friends…”
“That’s it?”
“…yeah…why?”
“What’s your relationship with each other?”
“…uh…a-ano…we’re…we’re…close friends…”
“Ohh. I see…close friends.”
“Yeah. We’re very good friends.”
Ngumiti si Veronica bagaman pilit—alam nitong may inililihim ang kasintahan.