The Dark War - (On Hold)

4 ~ Een Alpha Probleem

''Ik dacht dat alleen weerwolven en vampieren bestonden.''

''Nee meisje, helaas bestaan de heksen ook.''

En dat was voor mij het teken dat we over dat onderwerp waren uitgesproken. Blijkbaar zijn de heksen niet een geliefd onderwerp om over te praten.

We kijken allebei naar de familie foto. Ik neem de mensen in me op.

''Is dat mijn moeder?'' vraagt ik opeens. Ik wijs naar een vrouw, die wel een beetje lijkt als mijn moeder toen in mijn droom, maar ik weet natuurlijk niet zeker of ze er echt zo uitzag.

Ze staat naast mijn vader. Ze heeft bruin haar tot haar schouders met hazelnoot bruine ogen en er ligt een baby in haar armen.

''Ja, dat is je echte moeder,'' zegt ze met een glimlach.

''En ben ik dan die baby die in haar armen ligt?''

''Ja, dat ben jij.''

Het valt even stil totdat ze iedereen aanwijst en daarbij vertelt wie wie is.

''Dat is je oom, James.''

Ze wijst een man aan met donkerbruine haren, bijna zwart, en bruine ogen, die glimlachend naar voren kijkt.

''Dat is je tante, Tessa.''

Ze wijst de vrouw aan die naast mijn oom staat. Ze heeft blond haar met grote blauwe ogen.

''Dat zijn hun kinderen, jouw twéé neven en je nicht.''

Nu wijst ze de kinderen aan die voor Tessa en James staan.

''Dit is Thomas.''

Ze wijst een jongen aan met precies het zelfde haar als zijn vader alleen iets lichter, maar met de blauwe ogen van zijn moeder.

''Hij is je oudste neef, daar was hij 6 jaar, nu is hij 22.''

''Dat is je andere neef, Jayden.''

Ze wijst een kleinere jongen aan dan Thomas. Zijn moeder heeft haar armen om Jayden heengeslagen en ze lachen beide vrolijk naar de camera. Jayden heeft bruin haar, met heel heldere blauwe ogen.

''Toen de foto werd gemaakt was hij 4 jaar, nu dus 20.''

Dan wijst ze mijn nicht aan.

''Dit is Julia.''

Julia heeft net zo bruin haar als haar broer met donker blauwe ogen. Haar vader heeft haar opgetild, zodat ze op zijn arm zit.

''Julia was daar 2 jaar, nu is ze 18 jaar.''

''Woh,'' is het eerste wat ik overdonderd uit kan brengen.

''Ik wist dat ik nog een oom had, maar een tante, 2 neven en een nicht. Dat had ik nooit gedacht,'' stamel ik licht in shock uit.

Ik heb gewoon zoveel familie, als ik dat geweten had dan had ik ze allang opgezocht.

''Je hebt het familieboek gevonden?'' vraagt mijn oma me verbaasd.

''Ja, ik zocht naar antwoorden.''

''Waarom?''

Langzaam begin ik alles uit te leggen over het -bijna- auto ongeluk. Ik doe het expres wat langzamer zodat het misschien wat duidelijkere overkomt aangezien het veel informatie is.

''Daarom heb ik het familieboek gevonden,'' eindig ik mijn verhaal.

Ze knikt.

Dan valt er weer een stilte.