Epiloog

615 62 13
                                    

Een storm aan herinneringen, die verbonden waren aan de dood van een zekere Jonathan, verdwenen voor altijd uit haar geheugen.

Allemaal.

Wat ze zich wel kon herinneren was dat ze elkaar kende door op de deur van een wc te schrijven en dat ze elkaar voor het eerst ontmoet hadden toen Jonathan ziek thuis was gebleven voor een hele week.

---

Jonathan en Rosaline zullen goede vrienden worden.

Ze zullen de beste vrienden worden waarvan iedereen stiekem hoopte dat ze ooit samen iets zouden krijgen.

Al weet niemand zeker wat er verder nog gebeurde met de twee...

Waarschijnlijk is dit een van de kortste epilogen die jullie ooit al hebben gelezen...
Ik wou eerst geen epiloog maken, dus sst. :')

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn boek(en)!
Moesten jullie dit boek niet gelezen hebben dan was het nu nog lang niet af geweest en zou het misschien zelfs al verdwenen zijn...
Jullie zijn geweldig! ❤

Xx

Gedoemd om te vallenDonde viven las historias. Descúbrelo ahora