7. Hij

763 86 7
                                    

Het deed me pijn om te zien dat ik haar schrik aanjoeg.

Ze zag er zo bang uit, waardoor ik haar wilde geruststellen en zeggen dat ze niet bang hoefde te zijn.

Maar ze zou me toch niet horen.

Net zoals dat ze me nu niet zag.

Ik liep terug naar haar bureau en pakte de pen op.

Wees niet bang...

Ik ben nog steeds dezelfde Jonathan, alleen kan je me gewoon niet zien.

Ik scheurde het blaadje van de cursusblok en draaide het naar Rosaline.

En toen besefte ik dat het er waarschijnlijk heel raar uitzag, een blad dat in de lucht vliegt...

[A/N]

Bijna door de voorraad heen...

X

Gedoemd om te vallenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu