Ik besloot er niet te veel aandacht aan te besteden dat de deuren in dit huis begonnen te spoken en liep naar mijn kamer.
Daar pakte ik mijn teddybeer van mijn hoofdkussen af.
Ik had even het gevoel alsof er iemand naar me keek, alweer, maar schudde het gevoel van me af en stuiterde de trap af, naar beneden.
Ik plofte terug neer in de zetel en zette de film weer aan.
~*~*~*~
[Teddybeer bovenaan.
Cute, hé?
❤
Ps: Hij is niet van mij, hoor. :)
❤]
YOU ARE READING
Gedoemd om te vallen
Short StoryWanneer ik wakker word lijkt het of er een dikke, witte mist in mijn hoofd zit. Mijn gedachten zijn traag, voelen aan als dikke gelei die overal blijft plakken. Ik lig op en ziekenhuisbed dat door de witte gangen van een ziekenhuis gereden wordt...
