False Alarm

Chapter 26 - gift..

-dedicated to my mallows.. goodluck sa 'dare to love me' mo... :D

-------- 

Chapter 26

*Amie*

Papunta ako ngayon sa office nung pinaka boss namin.. pinatawag kasi ako after namin mag-lunch kanina.. kinabahan nga ko, kasi bihira lang un magpatawag ng employee nya, unless kung may nagawa kang major offence sa company..

Napaisip tuloy ako.. may nagawa ba kong offence??

Oh baka naman ung nangyari nung seminar namin na halos magbangayan na lang kami nun ni Kieffer at wala ng naitulong sa iba??

Well, hindi na ngayon.. kasi bati na kaming dalawa.. to tell you the truth, para kaming mga teenagers kanina na nagliligawan.. pagkagising ko, may breakfast na kaagad at nalaman ko kay manang na si Kieffer daw ung nagluto nun. Sabay kami nag-breakfast and then sabay din kaming pumasok sa office – na ngayon lang nangyari dahil lagi siyang nauuna sa akin – tapos hinatid pa nya ko hanggang sa makarating ako dun sa office ko. He gave me a peck on my lips na parang nahihiyang bata.. pagkarating ko naman sa table ko, may teddy bear na nakaupo dun sa tabi ng monitor at may kasamang chocolates at galing din naman un sa kanya..

Oh, diba! Parang nagliligawan lang sa daan.. xD

Nakarating naman agad ako sa office nung boss namin, at hinatid ako nung secretary nya hanggang sa may pinto.. narinig ko lang na papasukin na daw ako sa loob, kaya binuksan na nya ung pinto saka ako pumasok sa loob, not knowing na nandun din pala si Kieffer sa loob..

Napalingon si Kieffer sa side ko at nagulat kung bakit ako nandito.. ngumiti muna siya sa akin bago siya lumipat ng tingin sa boss namin..

“tito.. bakit nandito din si Amie?”

But instead answering Kieffer’s question, he looked at me and pointed the vacant sit next to Kieffer’s, kaya naupo na din naman agad ako.. nakatapat ako kay Kieffer.. ginreet ko muna si boss bilang pag-galang..

“since, you two are already here.. i want to ask both of you.. how’s the seminar? Are you two enjoyed?”

Nagkatinginan kami ni Kieffer sa isa’t isa at sabay ding nayuko.. hindi namin alam parehas ni Kieffer kung ano ung isasagot namin sa boss namin.. sasabihin ba namin na sa 3 days seminar na un, lagi lang kaming nagbabangayan??

I guess not..

“obviously, you’re not.. may nakapagsabi sa akin na wala kayong ibang ginawa dun kundi ang mag-away.. haha.. natatawa ako sa inyo.. para kayong mga bata..”

“pero tito.. kasi...”

“don’t worry J.P.. natatawa lang ako kasi naaalala ko ang mommy mo at ang daddy mo noon.. pinag-aawayan kahit maliit na bagay.. alam ko un, dahil ako lagi ang referee nung dalawa..”

Napatingin naman ako kay Kieffer at nakita ko na medyo lumungkot ung aura nya..twing masasali kasi ang dad nya sa kahit anong usapan, naiiba talaga ung mood nya.. i can’t blame him.. it’s his dad anyway..

“well, kaya ko kayo pinapuntang mag-asawa dito, is because i want to give you my wedding gift.. i know it’s late, but it’s better late than never,diba.. here..”

Sabay abot nung isang puting envelope sa amin, at inilapag nya iyon sa tapat namin.. tinignan muna ako ni Kieffer na parang sinasabi kung sino ung kukuha nun, kaya tumango lang ako sa kanya para sabihin na siya na lang ung kumuha nun..

Agad nya naman un nakuha, at binuksan.. inilabas ni Kieffer dun ung dalawang papel, at hula ko na plane ticket iyon..

WHAT?! PLANE TICKET?? O_O!