❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Είχε βραδιάσει και έξω το χιόνι έπεφτε βαρύ. Η νύχτα θα ήταν δύσκολη. Ωστόσο δεν αγχώθηκα για αυτό. Ο καιρός δεν θα μας εμπόδιζε από το να σταματήσουμε τον Λίαμ. Καθόμασταν όλοι στο σαλόνι προσπαθώντας να αποφασίσουμε ποιος θα πάει να μιλήσει στον Ντέιβιντ. Ο Τάιλερ είχε κατέβει στο υπόγειο της έπαυλης για να φέρει ξύλα για το τζάκι. Έτσι βρήκα την ευκαιρία να φύγω διακριτικά. Όσο οι άλλοι θα μάλωναν για το ποιος θα μιλούσε στον Ντέιβιντ, εγώ θα έκανα την προσπάθεια μου. Ανέβηκα γρήγορα τις σκάλες χωρίς να με καταλάβει κανείς και πλησίασα το δωμάτιο του. Άνοιξα την πόρτα διακριτικά και μπήκα μέσα. Εκείνος βρισκόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Είχε τα μάτια του κλειστά. Πήγα δίπλα του να τον ξυπνήσω αλλά προς έκπληξη μου εκείνος άνοιξε τα μάτια. Αιφνιδιάστηκα με αποτέλεσμα να παραπατήσω και να σκοντάψω στο τραπεζάκι που υπήρχε πίσω μου. Εκείνος σηκώθηκε και κάθισε στο κρεβάτι, κοιτάζοντάς με.
- Πιστεύω είναι ασφαλές να πω ότι έχω χάσει την ευγενική και καλοσυνάτη πλευρά μου.
Του χαμογέλασα ειρωνικά και πήγα κάθισα δίπλα του. Εκείνος με κοίταξε με απορία και έκπληξη.
- Όλοι έχουμε χάσει κάποια κομμάτια από τον εαυτό μας. Οπότε σε καταλαβαίνω προς ένα βαθμό.
Εκείνος σήκωσε τα φρύδια του ειρωνικά.
- Με καταλαβαίνεις; Εσύ; Εμένα; Κρις δεν είναι ώρα για παιχνίδια.
Tου έπιασα το χέρι.
- Έχεις καιρό να με πεις έτσι. Ντέιβιντ πρέπει να μιλήσουμε. Θέλω να με ακούσεις.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
