❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Βρισκόμουν στον μεγάλο διάδρομο που οδηγούσε στα δωμάτια της έπαυλης. Πάντα μου άρεσε αυτό το μέρος, το θεωρούσα πολύ αριστοκρατικό και η διακόσμηση είχε το δικό της χαρακτήρα. Προχώρησα λίγα βήματα και κοιτώντας ευθεία κοντοστάθηκα. Η τελευταία πόρτα άνηκε στο δωμάτιο του Στέφαν. Οι αναμνήσεις μου από εκείνο το δωμάτιο ήταν το ίδιο έντονες με τα συναισθήματα που ένιωθα τώρα. Άραγε θα μπορούσα ποτέ να τον κοιτάξω όπως παλιά; Θα μπορέσω ποτέ να τον κοιτάξω στα μάτια ξέροντας ότι στο ίδιο σπίτι που έφτιαξα μαζί του αναμνήσεις, δημιούργησα και με τον Τάιλερ; Αμέσως οι σκέψεις εξατμίστηκαν όπως και ο καπνός. Η φωνή του Ντέιβιντ και οι βρισιές του με έβγαλαν από τα χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα που τριγύριζαν μέσα στο μυαλό μου.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Προχώρησα δύο βήματα και στάθηκα έξω από το δωμάτιο που είχαν βάλει τον Ντέιβιντ. Είχα καιρό να τον δω και να τον ακούσω. Η φωνή του ακουγόταν βραχνή. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα. Προχώρησα μέσα στο δωμάτιο με αποφασιστικά βήματα και τότε τον είδα. Καθόταν δεμένος σε μία καρέκλα στη μέση του δωματίου. Η όψη του ήταν περίεργη. Είχε χάσει τη φρεσκάδα και την λάμψη του. Τα μαλλιά του είχαν μακρύνει αρκετά και μερικές τούφες έπεφταν στο πρόσωπό του. Μόλις με είδε σταμάτησε να βρίζει και να φωνάζει. Ύψωσε το βλέμμα του πάνω μου και με κοίταζε έκπληκτος. Φυσικά δεν περίμενε ότι θα με έβλεπε. Τα ρούχα που φορούσε ήταν λίγο φαρδιά για εκείνον. Είχε αδυνατίσει. Είχε χάσει κιλά και έτσι το αθλητικό κορμί του είχε χάσει αυτή την όμορφη γοητεία που είχε. Τον πλησίασα και έλυσα τα χέρια του και τα πόδια του που ήταν δεμένα με μία μαύρη ταινία. Ήθελα να καταλάβει ότι πίστευα σε εκείνον και δεν τον θεωρούσα απειλή. Ή τουλάχιστον έτσι ήθελα να του δείξω. Τον Ντέιβιντ τον γνωρίζω από μικρό παιδί, σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν ότι θα κατέληγε έτσι. Φυσικά έτσι πίστευα και για τον Τάιλερ και για την οικογένεια μου, ακόμα και για εμένα, αλλά τελικά έχασα τους γονείς μου, ο Τάιλερ αποδείχθηκε πως είναι ένας βρικόλακας με τον οποίο είμαι ερωτευμένη και εγώ αντί να χαίρομαι τους τελευταίους μήνες της αποφοίτησής μου, βρίσκομαι μέσα σε έναν καινούριο κόσμο, στον οποίο δεν ξέρω τι μου ξημερώνει.
