Οι Αποχρώσεις των Σκιών | Ματωμένη Σελήνη (4ο Βιβλίο)

7

Είχε περάσει ήδη μία εβδομάδα από την έναρξη του νέου χρόνου και τίποτα δεν φαινόταν ίδιο πλέον. Είχα αλλάξει. Το ένιωθα. Ένιωθα την αλλαγή στη διάθεση μου, στον τρόπο που σκεφτόμουν, ακόμα και στην καθημερινότητα μου. Είχα αποδεχτεί το λάθος που είχα κάνει, άσχετα αν ο Τάιλερ δεν το θεωρούσε λάθος. Για εμένα η επιλογή μου να αφήσω τον Στέφαν και να αφεθώ στον Τάιλερ ήταν ένα λάθος, που το πλήρωνα αργά αργά. Οι τύψεις ωστόσο είχαν φύγει. Όσο αποδεχόμουν αυτό που είχα κάνει, τόσο πιο πολύ συμφιλιωνόμουν με την κατάσταση. Ο Τάιλερ προσπαθούσε να με πλησιάσει μέρα με την μέρα και να με κάνει να αλλάξω γνώμη, όμως είχα πάρει τις αποφάσεις μου. Θα έμενα μακριά του, όσο δύσκολο και αν ήταν αυτό. Τουλάχιστον μέχρι να διόρθωνα την κατάσταση. Από τη στιγμή που έμαθα ότι ο Στέφαν κάνει ότι κάνει, μόνο και μόνο για να σώσει εμένα, δεν μπορούσα πλέον να συνεχίσω με τον Τάιλερ. Πριν λίγες μέρες, τον κοιτούσα και σκεφτόμουν ότι ήμουν τυχερή που τον είχα κοντά μου. Ένιωθα τον έρωτα μου για εκείνον να φλέγεται με κάθε άγγιγμα, με κάθε βλέμμα. Πλέον όμως έβλεπα και κάτι άλλο. Έβλεπα το λάθος που είχα κάνει. Τον κοιτούσα και έβλεπα την λάθος επιλογή μου να αφήσω τον Στέφαν. Πάλεψα για εκείνον, αλλά όχι αρκετά, όχι όσο έπρεπε και αυτό είχε φανεί. Όσο περνούσαν οι μέρες δεν μιλούσα σε κανέναν για ότι είχε συμβεί. Ο μόνος που ήξερε ήταν ο Τάιλερ, ο οποίος δεν τα παρατούσε τόσο εύκολα. Προσπαθούσε να με πείσει ότι έκανα λάθος και ότι δεν σκεφτόμουν σωστά. Νόμιζε ότι ο Στέφαν, μου είχε μιλήσει για όλα αυτά επίτηδες, για να μας κάνει να χωρίσουμε. Πίστευε ότι πίσω από αυτό κρυβόταν η αδίστακτη μανία του Νοσφέρους, να χειρίζεται όλους τους ανθρώπους σαν πιόνια στο δικό του παιχνίδι. Όμως δεν ήταν έτσι. Είχα δει το βλέμμα του Στέφαν και ήξερα, ένιωθα ότι μου είχε πει την αλήθεια.

Είχε περάσει η ώρα και είχα αργήσει για τα μαθήματα. Έβαλα στη τσάντα μου όσα βιβλία πρόλαβα και κατέβηκα τις σκάλες σαν σίφουνας. Παρα λίγο θα έπεφτα αλλά ευτυχώς έπεσα πάνω στον Ματ.

- Ει, έχεις βαλθεί να σκοτωθείς;

Σήκωσα την τσάντα μου που είχε πέσει και μάζεψα ένα βιβλίο το οποίο είχε ξεφύγει από μέσα. Την έκλεισα και αυτή τη φορά έκλεισα και το φερμουάρ. Όταν κοίταξα τον Ματ, παρατήρησα ότι είχε ετοιμαστεί και εκείνος για το σχολείο. Είχε ξεκινήσει ήδη να διδάσκει και αυτό ήταν κάτι που του είχε φτιάξει τη διάθεση τελευταία. Αν και υπήρχαν στιγμές που ήταν πολύ καχύποπτος και συμπεριφερόταν περίεργα. Ωστόσο δεν έδινα και πολύ σημασία. Σχεδόν κάθε βράδυ έβγαινε με τη Μόλυ και χαιρόμουν πολύ για εκείνον.