SEN BENİMSİN ⚠Kısa Bir Ara Verildi.⚠

1. İlk Tanışma

Selimenurmmn 'ye ithafen

Sıcak bir yaz sabahıydı. Burak üstünde sadece bir şortla yüz üstü yatarken sırtındaki kaslar, beyaz teni güneş ışıklarının yansımasıyla çok etkileyici duruyordu.

O yüzden odasına uyurken başkalarının girmesinden nefret ederdi hatta hiç kimseyi sokmazdı. Ama odası derli topluydu ve belli bir düzene göre yerleştirilmişti. Siyah ve beyaz tonları hakimdi. Spor aletleri, ağırlık aletleri kitaplık, gitarı, çalışma masası bir uyum içindeydi.

Alarmın çalmasıyla gözlerini açtı. Alarmı kapatıp sırtüstü uzandı ve ellerini dağınık saçlarında gezdirirken bi süre tavanı ve tavandaki gökyüzünü izledi.

Kalkıp üstüne bir tshirt giyip mp3ünü de alıp kimseye bir şey demeden öylece çıktı. Bir süre parkta koştuktan sonra duşa girdi. Duştan sonra okul için hazırlamaya başladı.

Siyah rambo atlet, siyah ceket, siyah dar parça pantolon ve siyah beyaz detaylı spor ayakkabısını giyip aşağı indi. Ailesi her zamanki gibi kahvaltıya başlamış sohbet ediyorlardı.

-Günaydın herkese, deyip ilkokula giden küçük kız kardeşini öpüp yerine oturdu. Beril,
-Günaydın abilerin bitanesi.

dedi gülerek. Kahvaltıyı yaptıktan sonra Burak Beril'e dönüp,

-Bugün seni okula bırakmama ne dersin Bal Peteğim.

Beril bu iki kelimeyi duyar duymaz koşup sarıldı ve yanaklarından öpüp,

-Teklifiniz kabul edilmiştir Bay Arı.

Bu onlar arasındaki bir oyundu. Beril bal yemeyi sevmediği için öyle bir oyun bulmuşlardı. Beraber çıkıp ön kapı da duran siyah Aston Martini'ye bindiler. İlk önce Beril'in okula yöneldiler.

Annesi Canan'ı zorla uyandırdı. Çünkü Canan yeni okula gitmeyi hiç istemiyordu.

Bilmediği ortam bilmediği insanlar bu yüzden babasının işini sevmiyordu. Sürekli şehir değiştiriyorlardı. Bu yüzden belki kimseye bağlanmamış kimsenin teklifini kabul etmemişti. İstemeyerek kalkıp hazırlandı. Kahvaltı da babasına,

-Gitmek zorunda mıyım baba?

Diye sordu. Babası gülerek,

-Evet küçük hanım merak etme bu okul senin için çok daha iyi olacak yeni arkadaşların olacak yeni insanlar tanıyacaksın. Birkaç gün sonra alışırsın. Hadi bakalım okula gitme vakti seni okula ben bırakacağım bugün.
-Her yeni okulda bunu diyorsun baba.
dedi püfleyerek.

Birlikte çıkıp arabaya bindiler. Yol boyunca Canan tek kelime etmedi. Okula geldiklerinde babasını yanağından öptü. Oda öpüp gülümseyerek,

-Görüşürüz baba.

Diyip arabadan indi.
Babası arkasından,

-Görüşürüz tatlım. Yeni okulunda iyi şanslar küçük hanım.

Canan başını eğip yürümeye başladı. Çünkü herkesin onun okula yeni geldiğini anlayıp ona baktığını düşünüyordu.

Tam o sırada Burak da okula yeni gelmişti. Arabasını park edip okula yöneldi. Bütün kızlar gülerek ona selam veriyordu. Burak ise hiçbir şey demeden yürüyordu. Bu yüzden kızlar tek tek yüzlerini asıyordu. Her ne kadar Burak'ın bu haline alışmış olsalar da küçük bir ümitti onların ki. Tam köşeyi dönmüştü ki bir anda yüzünü göremediği bir kızla çarpıştı.

Canan sinirle dökülen kitaplarını toplamak için yere eğilip söylenmeye başladı.

-Çok güzel ya ilk günden bir bu eksikti. Bir de yardım etmek yerine dikiliyor.