BEST-Friend-Zoned (Book 2)

Chapter Thirty-Four

"Bakit Anthony ang tawag mo kay Logan? Ate, ano bang nangyayari? Ano ba yang mga sinasabi mo?"

Kung noong una ay gustong-gusto ko nang malaman ang lahat, ngayon naman, parang gusto ko na lang umatras. Na di bale nang hindi ko na malaman, di bale nang mabaon iyon sa limot.

Hindi niya binigyang pansin iyong mga tanong ko. Nagpatuloy lamang siya. "Ako ang nakipag-break sa kanya..."

Natigilan ako. Maski ang paghinga ay hindi ko na magawa ng maayos.

"Alam kong sinisisi mo siya sa kinahantungan naming dalawa, kaya sasabihin ko na sa'yo." Hinawakan niya ang mga kamay ko at mataman akong tinitigan. "Wala siyang kasalanan, Angela. Ako ang may kagustuhan nito."

But still, Logan shouldn't allow her with what she wants.

Gaya nga ng sabi ko, silang dalawa ang nasa isang relasyon at silang dalawa lang dapat  ang magpapatibay no'n. If one of them is falling, then the other should support, keep the former against falling and crashing.

Sa ginawa ni Logan, hinayaan niya lang si Ate Ruth na tuluyan nang mahulog kaya ganito ang nangyari. Kaya kahit ano pa mang gawing pag-ako ni Ate Ruth sa kinahinatnan ng lahat, may kasalanan pa rin si Logan.

"Hindi pumayag si Anthony sa gusto ko. Ilang araw ko siyang hinarap dahil doon, pero ayaw niya talaga. Nang sinabi ko sa kanya yung nararamdaman ko, na kung sakaling ipagpapatuloy pa namin ito, pareho lang kaming masasaktan. Doon na tuluyang nabuwag ang lahat." Huminga siya ng malalim. "At hindi ko iyon pinagsisihan. Hinding-hindi ko iyon pagsisisihan"

Hinayaan ko siyang magpaliwanag.

"Angela, hindi siya bumitiw gaya ng iniisip mo. Alam mo kung bakit? Kasi ayaw niyang mawalang-bahala ang mga pangako niya sa'yo."

Does anything makes sense? Bumitaw pa rin siya di ba?

I really don't understand this conversation at all.

"Mahal ka ni Anthony, Angela. Higit pa sa isang kaibigan. Higit pa sa isang kapatid."

Umiling ako sa sinabi niya "Hindi Ate Ruth. Ikaw ang mahal ni Logan! Kaya nga naging kayo di ba? In the first place, hindi naman magiging kayo kung walang nagtapat ng pagmamahal. Kung walang nagsukli." Naiiritang tono ang ginamit ko.

"Hindi mo ba talaga napapansin? Overprotective siya sa'yo..." Mas hinigpitan niya pa ang hawak sa mga kamay ko. Panay ang iling ko.

That's a nonsense reason!

He's being overprotective 'cause that's what he promised! Malamang hindi siya magiging ganoon kung hindi naman iyon sinabi ni Papa sa kanya. 

Huminga siya ng malalim nang makitang hindi ako interesado sa mga sinasabi niya. "Importante bang may label sa inyong dalawa para masabi lang na nagmamahalan kayo? Yo'n ba yung basehan para ipadama niyo sa isa't isa yung nararamdaman niyo?"

"Hindi ba ganoon dapat?" Nangunot ang noo ko.

This is too much! I really don't get anything at all!

Marahan siyang umiling at mahinahong nagsalita. "Love is mysterious, Angela. Wala itong pakialam kung nasa loob ka man ng isang labeled relationship, ang importante ay iyong nararamdaman. Balewala ang isang relasyon kung wala namang koneksyon sa inyo."