Κεφάλαιο 15

Start from the beginning
                                    

«Καλά, αλλά μόνο γιατί σέβομαι ότι είμαστε σε ξένο σπίτι και δε θέλω να χαλάσω την παρέα. Αλλά εμείς οι δυο δεν τελειώσαμε.» λέει με ένα δολοφονικό βλέμμα στον Κώστα, ο οποίος έχει απηυδήσει και πηγαίνει στη κουζίνα για να πάρει μπύρες.

Καθόμαστε όλοι μαζί στον καναπέ και προσπαθούμε να διαλέξουμε ταινία. Τελικά καταλήγουμε να δούμε θρίλερ που αρέσει περιέργως σε όλους μας.

«Ρε, παιδιά η Έφη δε θα έρθει;» ρωτάει ο Νίκος, που ακόμα δεν ξέρει τι έχει γίνει.

«Όχι, δεν την καλέσαμε. Οι σχέσεις μας δεν είναι και οι καλύτερες, για να το θέσω ευγενικά, τη συγκεκριμένη περίοδο.» του απαντάω.

«Γιατί τι έγινε;»

«Απλά είναι μια κομπλεξική που ζηλεύει ότι δεν μπορεί να έχει.» πετάγεται ο Άλκης.

«Άλκη μαζέψου, μη ξεχνάς ότι η Έφη είναι φίλη του. Το πώς φέρθηκε σε μένα αλλά και η γνώμη που έχουμε εμείς για αυτήν δεν πρέπει να επηρεάσει τον Νίκο.»

Μετά κοιτάζοντας τον Νίκο του λέω μια πιο εξευγενισμένη εκδοχή των πραγμάτων.

«Δε θέλω να σε φέρουμε σε δύσκολη θέση και να διαλέξεις στρατόπεδο. Σέβομαι ότι είστε φίλοι και δε θέλω να ξεκόψεις για μας, απλώς πλέον δεν θα μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί όπως πριν.» καταλήγω στο τέλος. Όλη αυτή η κατάσταση με έχει φέρει σε πολύ δυσχερή θέση γιατί εκτός του ότι έχασα ένα άτομο από το φιλικό μου περιβάλλον τώρα φέρνουμε και τα υπόλοιπα παιδιά σε αμηχανία καθώς άλλαξαν οι συνιστώσες και πρέπει να βρούμε από την αρχή τα πατήματα μας.

Από την άβολη στιγμή μας σώζει το κουδούνι. Σηκώνομαι να ανοίξω, πληρώνω και φέρνω τις πίτσες στο τραπέζι.

«Τώρα είμαστε πανέτοιμοι να ξεκινήσουμε την ταινία μας.» λέω με ένα προσποιητό χαμόγελο και βάζω την ταινία να παίζει. Στην αρχή είμαστε όλοι λίγο σφιγμένοι, αλλά πολύ γρήγορα μας απορροφά η υπόθεση και ξεχνάμε τα πάντα.

«Α, την χαζή θα το φάει το κεφάλι της! Τι θες κουκλίτσα μου και κυκλοφορείς νυχτιάτικα μόνη σου σε ερημωμένο σπίτι;» φωνάζει η Δήμητρα που δεν μπορεί να δει μια ταινία χωρίς να σχολιάζει όλη την ώρα.

«Αν καθόταν στα αυγά της μετά τι θα βλέπαμε εμείς;» της απαντά ο Νίκος για να την πειράξει.

«Ε, μα ναι, άσε να δούμε και λίγο αίμα. Τόση ώρα κι ακόμα δεν πέθανε κανείς.» σιγοντάρει ο Άλκης.

«Μήπως πρέπει να αρχίσω να σε φοβάμαι; Πες μου, να ξέρω αν είναι να πάω να κρύψω όλα τα κουζινομάχαιρα. Ποιος ξέρει πότε θα ξυπνήσει ο αιμοσταγής δολοφόνος μέσα σου.» του λέω.

«Και να μου τα κρύψεις θα βρω εγώ άλλο τρόπο, τόσα θρίλερ έχω δει, έχω εκπαιδευτεί κατάλληλα.» με πειράζει και μου κλείνει το μάτι.

«Σταματήστε επιτέλους να δούμε τι γίνεται.» λέει ο Κώστας που φαίνεται είναι ο μόνος που αγωνιά για τη συνέχεια.

Η ώρα περνάει ευχάριστα και συνειδητοποιώ πόσο πολύ μου είχε λείψει να μαζευόμαστε όλοι μαζί. Καλός ο έρωτας αλλά και η φιλία είναι πολύ σημαντική και δεν πρέπει να την παραγκωνίζουμε.

Όταν πάνε να φύγουν, ο Νίκος μένει τελευταίος και με πλησιάζει.

«Θέλω να ξέρεις ότι δεν έχω την ίδια άποψη με την Έφη. Είσαι πολύ καλή κοπέλα και σου αξίζει η ευτυχία και χαίρομαι που την βρήκες δίπλα στον Άλκη.»

«Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Νίκο μου. Και συγγνώμη που βρέθηκες στη μέση. Εσύ θέλω να συνεχίσεις να της φέρεσαι το ίδιο, σαν να μην άλλαξε τίποτα.»

«Είδες, είσαι παιδί μάλαμα, για όλους νοιάζεσαι.» μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και φεύγει.

«Όλα καλά μωρό μου;» μου λέει ο Άλκης και με κλείνει στα μπράτσα του.

«Όλα τέλεια, όταν έχω εσένα και τους φίλους μου νιώθω αήττητη. Μπορώ να τα βάλω με όλο τον κόσμο!»

«Σιγά, Superwoman! Πάμε τώρα να κοιμηθούμε και καταπολεμάς αύριο το έγκλημα.»

Σκάμε και οι δυο στα γέλια και πηγαίνουμε στο δωμάτιο μας.


Movie night για το παρεάκι μας! Και η Δήμητρα φαίνεται να έχει προβλήματα με την αδερφή του Κώστα. Λέτε να είναι υπερβολική;

Στη φωτογραφία είναι ο Νίκος, ο Άλκης, η Τζένη, ο Κώστας και η Δήμητρα. Πως σας φαίνονται;

Ελπίζω να σας άρεσε και αν θέλετε πατήστε το αστεράκι!


Μεγάλες ΑγάπεςOn viuen les histories. Descobreix ara