Κεφάλαιο 42

2.9K 311 38
  • Αφιερωμένο στον/ην GeoArv
                                    

Την επόμενη μέρα ξυπνάμε και πάει ο καθένας στην δουλειά του. Το απόγευμα που επιστρέφω δεν τον βρίσκω σπίτι οπότε υποθέτω ότι θα τον προσέλαβαν και θα ξεκίνησε αμέσως. Του στέλνω ένα μήνυμα να τον ρωτήσω πότε θα τελειώσει και βάζω να φάω ότι περίσσεψε από χθες. Μετά από κανένα μισάωρο μου απαντάει ότι μόλις έφυγε και έρχεται. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα κάθεται όλες τις μέρες μέχρι αργά. Δεν θέλω να μειωθεί κι άλλο ο χρόνος που περνάμε μαζί. Και για να είμαι ειλικρινής ζηλεύω λίγο έως πολύ που θα συναναστρέφεται με τόσο κόσμο, κυρίως με όμορφες γυναίκες, αλλά δεν μπορώ να του απαγορεύσω να πάει, είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες. Εξάλλου δεν μου έχει δώσει ποτέ δικαιώματα, μπορώ να τον εμπιστευτώ. Δεν θα επιτρέψω λοιπόν στον εαυτό μου να αναλωθεί σε παράλογες ζήλιες.

Μόλις ακούω τα κλειδιά στην πόρτα, σηκώνομαι να τον υποδεχτώ με μια αγκαλιά και ένα φιλί.

«Προς τι οι ξαφνικές αγάπες; Σου έλειψα;» με ρωτάει και μου πειράζει τα μαλλιά.

«Κάθε λεπτό που περνάω μακριά σου μου λείπεις!»

«Και μένα μωρό μου!» και με φιλάει τρυφερά.

«Έλα να σου βάλω να φας, θα πεινάς.»

«Είσαι σίγουρη ότι είσαι καλά; Μήπως έγινε κάτι και δεν το ξέρω;»

«Όχι, τι να έγινε; Είναι κακό που θέλω να περιποιηθώ τον άνθρωπο μου; Τόσες ώρες λείπεις, θα είσαι κουρασμένος.»

«Αν είναι να κάνεις έτσι κάθε φορά, να λείπω πιο συχνά.» μου λέει γελώντας.

«Τελικά, δεν μου είπες τι έγινε με τη δουλειά.»

«Όλα μια χαρά και ο μισθός είναι αρκετά ικανοποιητικός. Είχαν όντως ανάγκη από άτομα γιατί τους έφυγε κιόλας ένας χθες, οπότε με πήραν αμέσως και μέχρι να βρουν κάποιον επιπλέον θα κάνω δεκάωρα.»

«Δεν είναι πολλές ώρες;»

«Δεν θα είναι για πάντα, για λίγες μέρες μόνο.»

«Ας ελπίσουμε να συμπληρωθεί γρήγορα η θέση για να μπορώ να σε βλέπω κι εγώ λίγο.»

«Μια μέρα μόνο έλειψα παραπάνω ώρες από σένα και η απουσία μου έγινε αισθητή! Παραδέξου το ότι δεν κάνεις χωρίς εμένα.» μου λέει με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

«Ποτέ δεν ισχυρίστηκα το αντίθετο!»

«Τον τελευταίο καιρό είχα τις αμφιβολίες μου, αλλά είναι στο χέρι σου να με πείσεις για το αντίθετο.» μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Μεγάλες ΑγάπεςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα