Κεφάλαιο 34

3.2K 307 54
                                    


Την επόμενη μέρα με το που ξυπνάω, πίνω ένα καφέ στα γρήγορα και πηγαίνω στο σπίτι της Έφης, χωρίς να έχω δει καν τι ώρα είναι. Από χθες είμαι σ' αναμμένα κάρβουνα και αν δεν λυθεί αυτή η κατάσταση δεν θα μπορέσω να ηρεμήσω.

Μόλις φτάνω έξω από την πόρτα της αρχίζω να χτυπάω σαν μανιακή το κουδούνι. Μετά από κανένα πεντάλεπτο μου ανοίγει επιτέλους και ανεβαίνω στο διαμέρισμα της, όπου κοπανάω την πόρτα της.

Την ανοίγει και την βλέπω μισοκοιμισμένη και με ένα σέξι νυχτικό. Καλά αυτή έτσι κυκλοφορεί όταν είναι μόνη στο σπίτι της;

«Τι γυρεύεις στο σπίτι μου πρωινιάτικα και βαράς τις πόρτες σαν τρελή; Άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις από το να τυραννάς τον κόσμο;» μου λέει μόλις με αντικρίζει.

«Ναι, άλλη όρεξη δεν είχα από τα να δω την μούρη σου. Με αυτήν την έννοια κοιμάμαι και ξυπνάω.»

«Τότε γιατί βρίσκεσαι εδώ πέρα στις 8.30 το πρωί;» λέει κοιτάζοντας το ρολόι στον τοίχο.

«Δεν ξέρεις ε; Κάνε μας τώρα και την αθώα. Νόμιζες ότι δεν θα σε καταλάβαινα;»

«Τα έχεις πιει; Τι ασυναρτησίες μου λες;»

«Συνεχίζεις να παριστάνεις την ανήξερη! Ωραία λοιπόν, ας σε διαφωτίσω γιατί φαίνεται η ξανθιά βαφή σ' έχει επηρεάσει και αργείς να πάρεις στροφές.»

«Δεν θα σου επιτρέψω να με προσβάλλεις μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.»

«Ναι, μωρέ κάνε και το θύμα. Εσύ τα ξεκίνησες όλα και τώρα πρέπει να τα λουστείς.»

«Ή θα μου πεις επιτέλους τι ζητάς ή θα φύγεις αυτή τη στιγμή, διάλεξε και πάρε.»

«Θέλω να μου πεις με ποιο δικαίωμα μπήκες στον υπολογιστή μου και διέγραψες την εργασία μου. Και μην μου πεις ότι δεν το έκανες εσύ γιατί πολύ απλά δεν θα σε πιστέψω. Για μια φορά στη ζωή σου, πες την αλήθεια.»

«Το έχεις χάσει εντελώς, από που κι ως που να κάνω εγώ κάτι τέτοιο; Τι με ενδιαφέρει εμένα η εργασία σου;»

«Έλα μου ντε, κι εγώ αυτό αναρωτιέμαι. Τόσο πολύ θέλεις να με εκδικηθείς και για ποιο λόγο; Υποτίθεται ότι ήμασταν φίλες ρε γαμώτο! Γιατί αυτή η συμπεριφορά;»

«Μου φαίνεται ότι έχεις το σύνδρομο της καταδίωξης. Βλέπεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν.»

«Ναι, βγάλε με και παρανοϊκή τώρα για να βγεις εσύ λάδι. Τόσο δύσκολο είναι να παραδεχτείς τις πράξεις σου;»

Μεγάλες ΑγάπεςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα