Yıldız Masalı

39.Bölüm "Final"

2 Yıl Sonra

"Masal kalk artık geç kalıyoruz."

Sabah sabah alvinin bağırmalarıyla zar zor yataktan kalktığımda son bir ümit diyerek tekrar yalvarmaya başladım.

"Sevgilim yatıp uyuyalım ne güzel. Daha kuşlar bile bokunu yapmadı. İstemiyorum hem ben kontrole gitmek falan iyiyim ben."

"Masal öyle bir ağzına sıçarım ki inan bir daha kalkamazsın o yataktan. Bir haftadır evde ağrıdan kıvranan ben miyim?"

"Ama sevgilim..."

"Ama yok masal kalk hazırlan. Çabuk!"

Söylene söylene banyoya gidip hızlıca bir duş aldım. Haklıydı. Bir haftadır ağrıdan ölüyordum ancak hastaneye gittiğimde iyi şeyler duymıycağımı da farkındaydım. En son geçen ay hastaneye kaldırıldığımda diyaliz tedavisine başlamamız gerektiğini söylemişlerdi ama tabiki ben bunu kabul etmeyerek alvinden gizlemiştim. Onunda benimle beraber bitip tükenmesini izlemek istemiyordum. Sadece beraber geçirdiğimiz güzel günleri hatırlasın istiyordum. Aklına geldiğimde hastanedeki görüntüm değil de onun yanında mutluluktan uçarkenki görüntüm gelsin istiyordum gözünün önüne.

"Masal oğuz baba geldi hadiii"

Alvinin aşağıdan doğru bağırması gülümsetmişti. Şaka gibi geçen iki yılda hayatım darma duman olmuştu adeta. Annemin yaşadığını öğrenmiştim. Beni neden bırakıp gittiğini ve neden öldü yalanını ortaya attıklarını anlatmıştı bana tek tek.

Bir çocuğu doğduğu gün terk etmenin ve onun annesini öldü diye bilerek büyümesinin affedilcek hiçbir yanı yoktu benim için. Hiçbir bahane, hiçbir mazeret bu yaptığı şerefsizliği hafifletemezdi.

Sonuç ise alvinin uzun konuşmaları sayesinde affetmemiş olsamda en azından görüşüyordum annemle.

Bu yetmezmiş gibi babamın da ölmediğini öğrenmiştim. Bankadaki hesaptan doğru annemin yaşadığını öğrenmiş ve izini bulabilmek için bu yolu tercih etmişti. Uzun bir süre babamıda affetmemiş olsamda sonuç olarak şuan babamla annemden daha yakındık. Babamı affetmek daha kolaydı bana. Çünkü o beni almaya çalıştıkça teyzem engel olmuştu. Tek tek bütün konuşmaları alvin okutmuştu. Seçtiği yöntem kötüydü belki ama ailesini bir araya toplamak için başka bir yolu olmadığını da farkındaydım.

Annemle babam yeniden bir araya gelmişler biz ise üç ay önce alvinle evlenmiştik.

Barış ise şuan alkol tedavisi görüyordu. Alvin barışın beni sevdiğini öğrenmiş ve kavga etmişlerdi. Alvin barışa siktir çektiğindeyse barış her gece içerek alkol komasına girmişti. Bunlarıysa bize bora anlatmıştı.

Bora ise. Ah bora! Yazık çocuğa vallaha. Erisin elinden çektiği işkence çinde bile görülmemiştir. Yaklaşık bir sene önce eris ve bora nişanlanmışlardı. Ancak eris evliliğe hazır olmadığını söyleyerek düğün tarihini sürekli erteleyip duruyordu.

Teoman amca ise yeniden birisiyle evlenmiş kalbinin kapılarını bir başkası için aşka açmıştı. Alvin sürekli cici annesiyle atışıp dursada sevdiğini gözlerinden anlayabiliyordum.

Anlıycağınız herkes mutluydu. Benim dışımda...

Arkamdakileri yarım bırakıp gitme düşüncesi aklımı kaçırmama sebep olacak diye korkuyordum. Alvin bensiz ne yapacaktı? Radyoda bizim şarkımıza denk geldiğinde? Gece yatağa yatıp sol tarafa döndüğünde? Benimle aynı parfümü kullanan bir kadın yolda alvinin yanından geçerken o parfüm alvinin burnuna dolduğunda ne yapacaktı?