Fadeless (ML, #5)

Chapter 6

Chapter 6

Pursue it

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Nakita ko ang kama ni Clau na hindi man lang na gagalaw.

Kamusta na kaya 'yon? Sana maayos lang ang kalagayan niya.

Nilagay ko muli ang atensyon ko sa salamin...sa mukha ko. Thanks to Gaile and Lucy who taught how to put make up on my face. I bit my lip when I saw my face. I saw the amethyst necklace I am wearing today. Bigay ni Chico.

Napapikit ako. I winced inside.

What is this feeling?

Napabuntong hininga ako.

Mula sa salamin nakita ko ang brown envelope sa aking kama. Naglalaman iyon ng resume ko. Mag-aapply ako ng trabaho sa Ortigas ngayon. Iyong iba company nag-email sa akin, na ngayon ako pupunta para sa interview. Iyong iba naman, I'll try to walk in.

I breathe a sigh.

I can do this.

Tinignan ko muli ang sarili ko sa salamin. Trinintas ko sa isa ang mahaba kong buhok for me to be presentable. Ang damit ko nama'y semi-formal. Pencil skirt and a white top. I stared at my face. I felt nervous, staring at the face. Is it weird if you see yourself, failing? Na mali 'tong dinadaanan ng buhay ko ngayon?

The truth is, I thought of myself being contented with what I am now, but it is just pretension. I can sense failure. I can feel it. I am not contented. But what's stopping me or pretending is, I hate to change my routine. I hate change. Ayokong may magbago. Ayokong may mawala.

Maybe, some people are like me, we hate change. We loathe change. Because, we are scared to know truth. We are afraid of the revolution of change.

I am afraid.

Hindi ko maiwasan na maisip iyong sinabi ni Nanay noong nag-uusap sila ni Tatay. Maraming posibilidad ang pumapasok sa akin. Paano? Paano? Maraming paanong tanong ang tumatakbo sa akin.

There are things that will destruct you. And sometimes, you are your own destruction. But you don't know what to do. You hate to move. Dahil may magbabago. Dahil ayaw mong mangyari 'yong naiisip mo. So you will not move.

Like I am doing now.

What am I doing now?

Am I on a lost track?

Nagbuntong-hininga ako. Umalis na ako sa harap ng salamin. Kinuha ko ang brown envelope sa aking kama. Napakagat sandali ng labi sa pag-iisip.

Kaya ko 'to.

Lumabas na ako ng kwarto.

**

I received a couple of text messages from Chico.

From Chico:

Kamusta Job Interview?

From Chico:

Okay lang? Nakapasa ba?

From Chico:

You can do it! ;)

But I don't know why I am disgusted. Hindi ako sumagot sa mga messages niya. Hindi ko alam, naiinis ako. Sa sarili ko. Sa kanya. Sa nangyari ngayon. Sa paghahanap ng trabaho na 'to. Sa tatlong napuntahan ko ngayon na kumpanya, lahat sabi nila tatawagan na lang nila ko. And I know what it means, hindi ako tanggap. I am shaking inside. And I don't know if I'm going to explode with what I am feeling right now. I hate this. I am wearing failure right now.