Don't Play With Fire (Published under Pop Fiction)

Chapter 18

Umiling ako at tipid na napangiti. Naalala ko na ngayon nga pala ang kanyang balik. "What time ka darating?"

"Secret." Mahina siyang tumawa.

Tumango ako at natahimik.

Tumikhim siya. "Ang tahimik mo."

"Hindi naman ako madaldal tulad mo." Tugon ko.

"FYI, I'm not motormouthed-"

"Uwi ka na. G-gusto na kitang makita." Napakagat ako sa labi dahil sa lumabas sa aking bibig. Agad kong binaba ang tawag at mariing napapikit.

Ilang minuto pa lang ang nagdaaan nang muling tumunog ang aking cellphone. Muli ko itong sinagot.

"Hello..."

"Ang ganda mo talaga."

Napalunok ako sa pambungad niyang mga salita.

Pinilit kong tumawa. "I'm... always beautiful."

"Yeah. Kaya nga nagmamadali akong umuwi. Gusto na rin kasi talaga kitang makita." Halata sa boses niya ang pang-aasar.

"Wag mong seryosohin ang sinabi ko kanina. I was just joking." Pagbawi ko.

"Talaga? Paano kung sabihin kong nandito na ako."

"Saan?" Mabilis kong tanong. Luminga-linga ako pero hindi ko siya nakita.

"Nagbibiro lang pala ha?"

Napairap ako dahil sa sinabi niya at sa aking naging reaksyon. Lumabas ako ng room at ganun na lang ang aking gulat nang mula sa tagiliran ay may sumulpot na bouquet ng kulay pulang mga rosas. Sa kabila niyang kamay ay limang kahon na korteng puso ng paborito kong chocolate.

"Now tell me that you don't miss me. I saw that." Mahina ngunit may pagmamalaki ang dating ng kanyang tono.

Tinignan ko ang mga dala niya at nagtagpo ang aming mga mata. Kumirot ang aking puso nang makita ang maganda niyang ngiti.

"I... already told you that I don't." Kinuha ko sa kanyang kamay ang bulaklak at inamoy ito.

Kinuha naman niya ang aking bag. Hindi ko na nagawang umangal pa.

Inakbayan niya ako. Napakagat ako sa labi nang marahan niyang halikan ang gilid ng aking noo.

May bandage pa siya sa kanyang ulo. Ngunit kahit ganoon ay hindi pa rin maitatanggi ang kagwapuhan niyang taglay.

Gusto kong sabihin sa kanya ang nangyari pero hindi ko alam kung paano magsisimula.

Inakbayan niya ako. "Wanna go somewhere? I'm hungry."

Tumikhim ako. "Sure... pero okay lang ba kung hindi na ako magpalit?"

Bumaba ang tingin niya sa mga mata ko. He poked my nose using his index finger. "Wag na. Kahit ano namang suot mo maganda at sexy ka pa rin."

Kinurot ko siya sa tagiliran. Mahina siyang tumawa at muling kinalbit ang aking ilong.

"School uniform is fine. Ayoko ring mag-aksaya ka pa ng oras pagbibihis. Gusto kong makasama ka nang matagal."

Hindi ko napigil ang pagngiti. Nakababa na kami ng building at patungo na sa parking lot nang mamataan ko si Gio na may hinihintay. Malapit ang kotse ni Altamirano sa kanya kaya hindi naiwasan na makatinginan kami.

Umigting ang panga ni Gio. Nilingon ko si Altamirano at nakitang nakatingin din siya dito. Inirapan niya ito at binalingan ako. Pinagbuksan niya ako ng pinto at pinapasok sa backseat ng kotse.