Püsküllü Belam

Bu Gece Bizim

Mehmet beni kapıda bekletip yavaş adımlarla içeri girdi. Kapının kenarından içeriye doğru baktım içerde sadece loş bir ışık parlıyordu kim neden benim evime girsin ki.

-Mehmetttt diye seslendim.Ama cevap veren yoktu.Yavaşça adımlarla salona ilerledim salonun kapısından kafamı uzatmamla cd çalardan çıkan sesle irkilmeme sebep olmuştu.Mumlarla ışıklandırılan yolu güllerle süslenmişti.

(Arkadaşlar lütfen şarkıyı açıp geride kalan bölümleri okuyun.)

Bunları hangi ara yapmıştı. Elimdeki çantaları yere bırakıp güllü yoldan ilerledim.Mumların üzerinde helyumla şişirilmiş balonlardan aşaya asılan kartları açıp okumaya başladım.İlk balonu çekip notu okudum.

''Bu dünyada yüzümü güldüren çok fazla insan var ama kalbimi bir tek sen güldürebiliyorsun.'' Tebessüm edip onun yanındaki balona ilerledim.

''Eğer sevginin, aşkın, dostluğun ve mutluluğun ne olduğunu biliyorsam, senin sayende biliyorum. Sonsuza dek seni hiç yalnız bırakmamama izin verir misin?'' ister istemez gözlerimde yaş bırıkmıştı. Bu gece bu bebeğe bir şey olmazsa başka hiç bir şey olmazdı. Tekrar onun yanındaki balona ilerledim.İpin uçundaki kartı alıp tekrardan okudum.

''Aşk, hiç yoktan köprüler yaratandır; aşk, karanlık yüzünden ertelenmeyecek tek oyundur. Sonsuza dek bu oyuna benimle var mısın?''

Gözümden akan yaşı silip öbür balona uzanarak ipin uçundaki kartı alıp tekrar okumaya başladım.

''Her sabah doğan ve her akşam batan güneşi, gece çıkan ayı, gündüz ve gece yağan yağmuru ve de hayatın tüm güzelliklerini benimle bir ömür boyu paylaşır mısın?'' Notu okuduktan sonra artık tamamıyla bikmiş bir durumdaydım.Etrafta herhangi bir balon yoktu Mumlar Merdiveni aydınlatıyordu. Yavaş adımlarla merdivenin tırabzanlarına tutunarak yukarı çıkmaya çalışıyordum. Merdivenin bitimindeki balonu görüp tekrardan balona uzanıp notu okudum.

''Bazen bir hikaye tutuşmuş iki eldir, bu hikayenin başrolünde benimle olmak ister misin?'' Balonun uçundaki notu alıp Tekrardan mumların ve güllerin olduğu yolu takip ettim.