Püsküllü Belam

Karışık Duygu

Mehmet'ten

           Melisle kötü bir kavga etmiştik.Sinirlerimi çok zorluyordu sinanı daha bügün tanımıştı ama hemen hemen her saat başı O ince dudakların dan Sinan'ın ismi çıkıyordu ve bu beni çok geriyordu.Melis benim dı bana aitdi tamam belki bedenen bana ait değildi ama kalbi bana aitdi.

Kendi adamımdan bile kıskanmıştım onu of Allahım yardım et bana onun dudaklarından çıkan başka Ada'm ismi bile beni sinirlendirmeye yetiyordu.Sinirlerime hakim olamıyordum Nasıl olacaktım hiç bilmiyordum Melis odaya çıkmıştı.

Bende salona geçtim daha demin her şey yolundayken şimdi ise benim kıskançlığım üzümsen kavga etmiştik üstüne üstlük ona resmen sen ilk gördüğün Ada'mla çıkıyorsun dedim.

Telefonumu elime alıp ;

  "Ben bu gün kalbimin yarısını çok kırdım ve kalbim hala kırık içim parçalanıyor. Biliyorum onun da kalbi kırıp ve şuanda mesajımı okuyordur. Belki kızıyordur bana ama ben onu çok seviyorum seven kıskanır'' 

Evet onun kalbini kırmıştım benim de kalbim kırıktı melisle kavga etmek helede aynı evde küs olmak gerçekten çok zoruma gidiyordu.Mesajı yazıp Melise yolladım belki bir cevap verirdi.Bu sabah o banyoda üstünü giyinirken telefonundan kendimi çaldırmıştım iyiki de kendimi çaldırmışım.Tamam hatalıydım bu gün beni affetmesini bekletemezdim de ama belki onu yumuşata bilirdim.

  Yukarıda odam da benim yatağım da uyuyordu ve ben onu çok kırmıştım.İnsan sevdiğini kıskanırdı ben melisi kıskanıyordum onu çok seviyordum bu sevgimi oda biliyordu ama neden bu kıskançlık aramız açılıyordu.

Salondan kalkıp merdivenlere doğru ilerlemeye başladım. Tamam belki küsmüş olabiliriz  ama beni odaya alırdı herhalde merdivenlerden çıkıp odamın kapısını yavaşça araladım.

Çok güzel uyuyordu melek gibiydi yatdığı tarafa doğru yöneldim masum bir güzelliği vardı.Yatağın kenarına oturup elimle melisin yanağını okşadım.Gözleri kızarmıştı ağladığını anlamamam zor değildi kırmıştım onu üzmüştüm.Bir süre onu izledim bu kız hayatıma girdi gireli hayatım değişmişti ona istediği her şeyi vere bilirdim o mutlu olsun diye her şeyi yapardım ama kendimden bile koruyamıyordum onu onu üzmek yada kırmak istemiyordum.

Yatak'dan kalkıp üzerimi çıkarttım kendi yerime geçip yatdım.Sırt üstü yatıp düşünmeye başladım Dedemle babanem 60 senelik evlilik hayatlarında yatağa asla küs girmemişlerdi.Bize hep nasihat verirdi

''İlerde bir gün yarınızı bulduğunuz da kalbiniz onun gördüğünde attığında birbirinizi istemsiz olarak kırdığınızda evin her yerinden birbirinizden kaça bilirsiniz ama ikiniz de yatak odasına girdiğinizde asla birbirinizden kaçamazsınız.O yüz den yatağa asla küs girmeyin belki canınız yanak ,belki çok üzgünsünüz üzüleceksiniz ama ne olursa olsun yatağa küs girmeyin'' derdi hep bir anda dedemin düşünceleri tane tane aklıma gelmişti haklıydı o zamanlar daha çocuktum ve bunu anlamazdım ama şimdi çok haklıydı Melisin bana arkasını dönüp uyuması beni çok üzüyordu bana sarılacağı yerde yorgana sarılması zoruma gidiyordu.

Her ne kadar küs olsak da ben onsuz yapamazdım. Melise dönüp elimi beline atdım ve onu kendime doğru çektim.Ben onsuz yapamazdım ve haklıydı lanet olsun ki haklıydı bana küsmesi,kırılması,incilmesi,bana kızması lanet olsun ki haklıydı.Bir kadının haklı olması demek erkeklerin doğduğuna pişman olması demektir.

Kafamı melisin saçlarına dayadım.Harika bir kokusu vardı yaklaşık iki saat ayrı kalsak da ben onu özlemiştim kokusunu, boncuk gözlerini,nefes alıp verdiğin de özlemiştim.Ah ben onsuz nasıl yapacaktım buradan gidince bence biz artık aynı evde kalmamız lazımdı melisin bana taşınması lazımdı bu böyle olmazdı.Melisin kokusuyla kendimden geçmişim.Beni benden alıyordu kokusu kendimi uykuya teslim etdim.