Ano pa nga ba? Akin na lang naitanong sa sarili
Sa isang lugar na tulad nito ay kailangan pang manatili
Kung ginugol ko na lamang aking panahon upang magpataba ng pitaka
Hindi ang maglaan pa nang oras sa mga tulad nito na ang kahuluga'y tila wala
Mapapasaan pa nga ba ang letrang hinugot ko pa sa kailaliman
Kung mata ng mga tagamasid ay tulog na sa salitang kamalayan
O kaya'y gising sila't alam ang pagkakaiba ng tama sa mali
Ngunit mas pinili ang pagkakasala dahil ito'y nagbibigay ng panandaliang ngiti
Ano pa nga ba ang katuturan ng bawat pagdampot ng lapis
Kung mga tengang nakakarinig nito'y binabalewala ang himig niya't tangis
Mga tao ngayo'y 'di alintana ang magiging bunga ng kanilang gawi
Na bawat nilalaro nilang punyal ngayo'y sa kinabukasa'y sasawi
Ako ay makata, di ko piniling maging ganito
Bagamat may panahong tila gusto ko nang huminto
Dahil karamihan sa tao'y may pandamdam na manhid
Ngunit itutuloy ko ang pagsigaw sa bawat tahanan pinto man nila'y nakapinid
Ako ay makata, aking ginagawa'y kahulugan nga ba'y wala
Hahayaan ko na lamang ang kinabukasan na siyang humusga
12/10/2015
Mysterious Aries
![](https://img.wattpad.com/cover/18445618-288-k5572.jpg)
YOU ARE READING
Kabiguan Ng Manunulat
PoetryMga tulang naisisilang tuwing pinagniniig ko ang lapis at papel...