Deel 4.

104 6 1
                                    

We komen het hotel weer binnen, Laura staat bij de receptie. "Jij werkt hier toch ook?" Vraag ik aan Rover.
"Klopt" zegt hij. We lopen naar mijn hotelkamer, voor de deur blijven we staan. "ben ik de enige die het weet?" Vraagt Rover.
"Op mijn ouders na wel ja"
"Misschien is het handig als je het Laura verteld. Ze kan het vast en zeker goed bewaren. Ze is naast mijn moeder en jou de enige die het weet. En mocht er iets gebeuren en ik kan niet zo snel komen, kan zei altijd te hulp schieten. Maar als ze van niks weet gaat dat een beetje moeilijk."
"Je hebt gelijk, iemand anders hier moet het ook weten, en als jij zegt dat ze te vertrouwen is geloof ik het"
"Zal ik met je mee gaan?"
"Wat? Nu?"
"Hoe sneller hoe beter"
"Dat is zo" sluit ik het gesprek af en we lopen terug naar beneden.

Ziek. Misschien voor altijd. Misschien nog maar even.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu