Chapter 22:She Don't Care

Start from the beginning
                                    

“ahh.. ano!! Maniwala ka! Miss black!! Di ako yung nagkalat tungkol sa gangster thingy nay un! Swear!! Maniwala ka sakin!!”-ralph *sabay hawak sa kamay.*

Tinanggal ni ate mika yung pagkakahawak sa kamay ni Ralph at naglakad na paalis..

Habang naglalakad paalis si ate mika ay nagsalita si rain..

“mika! Ok lang ba sayo ang ganito?? Ikaw nalang laman ng usapan dito sa school! Gusto mo ba tong nasisira ang buhay mo ng dahil lang sa pang aabuso at panlalait nila sayo?? Di ka ba naaawa sa sarili mo?? Kami ni Cyril nga awang awa na sayo ohh!!”-rain

Hinawakan ko sa balikat si rain at sabay sabing.. “tama na”

Tumigil sa paglalakad si ate mika at humarap sa amin ng nakayuko..

Tapos dahan dahan niyang tinaas yung mukha niya..

Nanlaki ang mga to..

Si Ralph eto nagtago sa likod ko..

Si rain napalunok..

Mas malala pa sa death glare yung  tingin nay un..

Umaapoy yung mga mata niya tapos may parang black aura na napapalibot sa kanya..

Dahan dahan siyang lumpit papunta sa amin..

Kaming tatlo naman lumalayo nag stestep backward kami..

Hanggang sa mauntog ang mga paa namin sa may mga upuan na nadoon..

Eto na!!malapit na siya!!

“k-kasalanan mu to rain ehh..”-bulong ni ralph

“a-anong ako?? C-concern lang kasi ako s-saknya e-eh.”-rain

Nagclose fists si ate mika at feeling ko susuntukin niya kami..

SCARYYYY!!!

wala akong pakialam sa mga taong yun”-ate mika

Tumingin siya kay rain..

hindi ko kailangan ng awa mo.”-ate mika

At tumalikod na siya para maglakad ulit..

Medyo nakahinga kami ng maluwag nung nakaalis na siya..

“grabe! Ang bitter ni miss black”-ralph

Nag sigh nalang ako.

“pero, saludo parin ako sa kanya.”-rain

Napatingin kaming dalawa ni Ralph sa kanya.

“kasi kahit anong panglalait ang mga naririnig niya wala lang yun para sa kanya. Kase kung ibang babae lang yan baka hindi na pumasok ng school sa sobrang kahihiyan di ba pero siya patuloy parin sa pagpasok kahit alam niyang siya ang hot issue dito sa school.”-pagsasalaysay ni rain

”tama ka jan.”-ralph

Medyo napangiti ako doon sa sinabi ni rain..

“pero nakakatakot parin siya!!”-sigaw ni Ralph

Nagtawanan kami ni rain..

Pababa na kami ng rooftop ng may biglang pumasok sa pintuan..

Nagiba ng timpla ng mukha ko nung nakita ko siya..

“pwede ko bang makausap si Cyril?”-michelle

Tumingin sa kin si ralph at rain at tumango nalang ako na ang ibig sabihin ay oo

Pagkalabas nila ay agad akong nagsalita..

“ano Masaya kana?”-ako

“well, not really, may humahadlang ehh..”-siya

“sabi ko sayo hindi maaapektuhan si ate mika sa mga pinaggagagawa mo dahil wala siyang pakialam kung malaman pa ng mundo yang mga pinagkakalat mo.”-ako

“ohh.. sigurado ka ba sa sinasabi mo?? Ehh kung malaman ng school ang tungkol sa kanilang 2 hiro.. mananahimik na lang ba siya sa lagay nayun?”-michelle

Biglang kumulo ang dugo ko nung sinabi niya ang pangalan ni hiro..

“abah! Bat nagiba expression ng mukha mo?? Akala ko bang ok lang na sabihin?? Don’t worry malayo pa sa plano ko yan.. marami pang mangyayare..”-michelle

“ano bang gusto mong sabihin?”-irita kong sabi

“yung bola na binigay ko sayo remind ko lang.. wag mong iwawala yun. Dahil babalik at babalik say o iyon.”-siya

Pagkatapos niyang sinabi yun ay umalis na siya sa rooftop at naiwan akong tulala..

Pagkatapos nang nangyareng yun ehh.. daretso akong uwi..

Pagkapasok ko ng bahay ay nakita ko nakaimpake na si ate Erika..

“ohh.. cy cy! Tara na! hated mo na ako sa airport..”-ate erika

“tara anak! Dalhin mo na itong mga bagahe ng ate mo sa sasakyan.”-mama

Kinuha ko yung mga bagahe ni ate Erika..

Oo tama MGA.. siguro mga 4 o 5 bagahe to.. ang dame.. hahaha

Nang makapasok na kami sa kotse ay nagtanong muna ako kung sasama si ate mika.

“oo nga noh? Tawagin mo Cyril..”-ate Erika.

“hindi sasama yun panigurado may trauma siya dib a?”-mama

“ganun ba?”-ate Erika

At umalis na kami papuntang airport.

Nang nasa airport na kami ay lumapit sa akin si ate Erika..

“Cyril, ingat kayo ni mika dito ha?? Wag na wag mo siyang papalapitin kay hiro maliwanag?? Atsaka ibigay mo ito sa kanya..”-ate Erika

May ibinigay siya sa aking isang envelope..

“bye bye! Ingat kayo dito ha?!”-ate Erika

Nagbye bye narin din ako sa kanya..

Pagkauwi namin ng bahay ni mama ay kakauwi lang din ni ate mika..

“ate.. pinapabigay pala ni ate Erika.. umalis na kasi siya ehh.. di ka tuloy nakapag paalam.”-ako

>_>-ate mika

Hmm?? Bat ganun? Parang familiar yung glare nay un ha??

Kinuha  lang ni ate mika yung envelope at pumanhik na siya sa taas..

Weird?? Bat ganun?? Parang may kakaiba.. may nangyari bang maganda??

(to be continued..)

<A/N: Sorry po kung ngayon lang po ako nakapag UD.. medyo naging busy po this past few weeks.. next week pa po pasok ko kaya susulitin ko pong mag UD hangga’t wala pa po akong pasok.. read niyo nap o! GOD bless J)>

She Changed Book 1 (Finished) Book 2 (On Going Series) :)Where stories live. Discover now