Meant to be (Liam Payne fanfiction)

Christmas

Mellany's P.O.V.

De tijd was alweer sneller gegaan dan ik door had, en het was alweer bijna kerst. En dit was de eerste kerst dat we écht samen waren. Het liefst zou ik kerst gewoon met z'n tweeën vieren. De hele dag samen bij het haardvuur met warme chocolademelk en natuurlijk cadeautjes. En 's avonds zou ik een uitgebreid kerstmaal koken en gewoon lekker met z'n tweetjes de hele dag genieten van elkaars aanwezigheid en het kerstgevoel. Maar kerstmis was nou eenmaal ook een feest dat je met je hele familie viert. Dus dat zat er helaas niet in. Gelukkig was het bij Liam thuis altijd wel gezellig. "En jouw familie dan?" "Die redden het vast wel zonder mij, ik kan in ieder geval prima zonder hen." Hij leek er niet al te enthousiast over. "Ik kan toch niet op twee plaatsen tegelijk zijn." zei ik. "Maar ik kan wel met jou mee naar jouw familie." "Liam, mijn ouders zien mij net zou vaak als ze willen, jij bent in de afgelopen vijf jaar amper thuis geweest, nu ga je ze niet ook nog eens een kerstfeest met jou afpakken!" Dat zei ik, omdat ik dat ook vond, maar deels ook omdat ik eigenlijk niet met mijn familie wilde zijn. Bij Liam thuis wist ik dat we met Karen, Geoff, Nicola en Ruth zouden zijn, die kende ik, die vond ik aardig, en zij vonden mij aardig. Maar bij mij had je gelijk het hele gezelschap van niet alleen mijn ouders, maar ook mijn ooms en tantes, mijn neven en mijn opa en oma. En ik was stiekem een beetje bang voor wat zij van Liam zouden vinden. "Oké" gaf Liam uiteindelijk toe. "Maar dan gaan we op tweede kerstdag naar jouw ouders." (Ja, ik weet dat tweede kerstdag in Engeland niet bestaat, daar noemen ze 26 december trouwens boxing day maar daar ken ik het verhaal verder niet achter ofzo, maar laten we even net doen alsof) Ik zuchtte "Oké dan".

Dus ik belde mijn moeder, en legde de hele kwestie uit. "Oh dat is prima hoor, ik snap het wel, dan regel ik wel dat de hele bende op tweede kerstdag hierheen komt." "Is goed." niet, niet, is niet goed!

"Hoe doen jullie dat eigenlijk met cadeautjes?" vroeg ik aan Liam. "We kopen gewoon allemaal voor iedereen één ding." "Oké, wat vinden je ouders en je zussen leuk?" Hij lachte, "Ik help je wel met cadeautjes. Maar hoe doen jullie dat dan?" "Wij trekken altijd lootjes, en dan moet je voor één persoon cadeautjes kopen, voor een budget van ongeveer 35 euro. Dat regelt mijn moeder via een of andere site."

En één week later gebeurde dat. Ik had mijn vader, prima. "Uhm, Mellany?" Zei Liam. "Wie is Troye?"
Ik lachte. "Dat is mijn neef, de oudste. Hij is een jaar jonger dan jij." Dat laatste was precies waarom ik zo bang was om kerst met Liam en mijn familie te vieren. Het zou de eerste keer zijn dat hij hen ontmoette. "Oké, even kijken wat hij heeft opgeschreven." zei Liam. Hij keek even, knikte, en legde toen zijn telefoon weg. "Je hebt nu wel eigenlijk alles verpest." "Hoezo dat?" vroeg hij. "Je hoort niet te verklappen wie je hebt." antwoordde ik. Hij moest lachen. "Hoe zit dat nou eigenlijk met die neven van jou? Ik bedoel je hebt het altijd over ze, maar leg het nou eens uit." "Nou je hebt mijn moeder, die heeft alleen een broer, maar die heeft geen kinderen, dus aan mijn moeders kant heb ik alleen een oom, en een opa en oma. Dan mijn vader, die heeft twee zussen, mijn tantes, ze zijn tweeling. Die hebben allebei twee zoons. Troye, de oudste dus, en Sander zijn de kinderen van mijn tante Frederique en mijn oom Peter. Dan heb je Ryan, de jongste van mijn directe neven, hij is een jaar jonger dan ik, en Boris, dat zijn de zoons van mijn tante Harper en mijn oom Rens. Boris en Sander zijn allebei een jaar ouder dan ik. Troye is naast mij de enige met een vaste relatie; Esra. Nou dat zijn dus de mensen die ook komen met kerst, plus mijn opa en oma. En dan heb je nog Thijs en Milan, de zoontjes van de neef van mijn vader en tantes, maar die noemen we ook gewoon neefjes. Zij zijn zeven en vijf." "Oke, kan je dit opschrijven zodat ik het voor kerst uit mijn hoofd kan leren?" lachte hij.
Voordat ik het wist waren alle inkopen gedaan en zat ik naast Liam in zijn zwarte jaguar xe, onderweg naar zijn ouders in Wolverhampton, met allerlei cadeautjes op de achterbank en in de kofferbak. "Ben je zenuwachtig?" vroeg Liam, die blijkbaar mijn spanning merkte. "Niet voor morgen." zei ik. We zouden rond etenstijd op kerstavond naar Wolverhampton komen zodat we er op kerstmis al zouden zijn. "Maar..." "Niks hoor, komt allemaal wel goed." "Wat is er?" vroeg hij. Ik zuchtte "Ik vind het gewoon spannend dat je mijn familie gaat ontmoeten, en hoe ze allemaal gaan reageren enzo. Ik bedoel je hebt behoorlijk iets om tegenop te werken. Troye en Esra zijn nu al drie jaar samen en ze passen gewoon zo goed bij elkaar." "Wij zijn ook al drie jaar samen." zei Liam "Maar dat weten zij niet!" zei ik "Zij denken dat we nog niet eens een jaar bij elkaar zijn." "Het komt allemaal wel goed babe. Samen kunnen wij dit aan." terwijl hij dat zei legde hij zijn linkerhand op mijn been, wat me op een of andere manier heel warm liet voelen. "Heb je Louis eigenlijk al gefeliciteerd?" "Uhm, ja via twitter en ik heb hem een 'appje gestuurd. Jij?" "Ik heb vanochtend al gebeld." "Waar was ik toen?" "Onder de douche." "Jij stond met mij onder de douche!" "Nee, voordat ik erbij kwam." Hij knikte alsof hij wilde zeggen. Oooh, daar had ik niet aan gedacht.