Meant to be (Liam Payne fanfiction)

Mag ik deze dans?

Emily's P.O.V.

Mellany en ik namen de trein naar Londen. Voor de tweede keer vandaag. Ik wist niet of ik nou vanochtend zenuwachtiger en enthousiaster was of nu.

Ken je dat ongemakkelijke gevoel in de trein? Dat je met elkaar wilt praten maar dat je dat niet durft omdat er niemand anders praat en je weet dat iedereen meeluisterd? Nou dat gevoel was nu nog 3 keer zo sterk, want als we ook maar een klein beetje onze mond voorbij zouden praten, was de kans groot dat morgen in alle roddelbladen "one direction gaat uit met twee zestien jarige meisjes" stond en daar zat eigenlijk niemand op te wachten.

Maar hoe dan ook, we kwamen aan in Londen. We sloegen de starbucks over deze keer. En dat zegt wat, want we waren echt verslaafd aan starbucks.

Mellany's P.O.V.

We hadden met de jongens afgesproken in een bar die 'altijd en eeuwig' heette. Toen we binnenkwamen waren de jongens er al. Harry begon met wijde ogen te zingen; "Little black dress just walked into the room" natuurlijk bedoelde Emily die haar zwartje jurkje aan had. Maar toen Liam toevoegde; "making heads turn, can't stop looking at you" keek hij duidelijk naar mij. Ik lachte verlegen en vroeg of we te laat waren, want ik dacht eigenlijk dat we juist vroeg waren, maar de jongens waren er al voor ons "nee joh!" antwoordde Louis "Wij waren veel te vroeg!". Gelukkig, dacht ik. Ik zag pas nu dat Eleanor en Perrie er ook waren, ze zaten allebij naast hun eigen vriendje. "Wat willen jullie drinken?" vroeg Harry aan mij en Emily "Coca-cola light, graag" zeiden we allebij.

Harry gaf ons onze drankjes en we raakten met z'n allen aan de praat. Eleanor en Perrie waren heel erg aardig. En na een tijdje, voelde het alsof we elkaar al jaren kenden.

Het voelde fijn, het voelde goed. Ik wilde daar blijven, lekker klesten met z'n allen, een beetje flirten met Liam, voor altijd. Dat deed me denken aan de naam van het café 'altijd en eeuwig' opeens betekende het iets voor me. Het was best raar, we zaten gewoon in een bar in Londen als een stel normale tieners, maar opeens leek het moment zo magisch. Niall verstoorde mijn gedachten "Waar gaan we vanavond heen?" vroeg hij "Nou ik denk dat jullie de beste clubs hier weten, dus ik zou zeggen, stel maar iets voor." zei Emily. "Zullen we naar 'moonlight' gaan?" vroeg Harry "Ja 'moonlight' is cool!" zei Louis. "Naar moonlight' dus" stelde Niall vast. Zayn vroeg me of ik al eens naar 'moonlight' geweest was. "Nee," antwoordde ik "jij wel Em?" "Ik ben er ooit één keer geweest, het was echt cool toen!" zei ze enthousiast.

We gingen naar 'moonlight' het was vijf minuutjes lopen vanaf het café. Toen stonden we voor de ingang. Het zag er gaaf uit. Toen we binnen waren bleek dat het ook werkelijk gaaf was.

We hadden het super gezellig. We dansden, we lachten, we hadden lol,we verzonnen stomme dansjes, al met al hadden we het gewoon super leuk met z'n allen. Opeens zei de dj: "Het is tijd voor een beetje romantiek! Dus jongens houd je meisje stevig vast en laat haar niet meer gaan." en hij zette daylight van Maroon 5 op. Ik keek recht in Liams diepe, donkerbruine ogen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij pakte mijn hand en legde hem tussen de zijne. Zijn handen waren warm en voelden zacht aan. Ik had nooit nagedacht over de perfectie van handen maar als er een bepaalde norm voor zou zijn, zouden Liams handen zo ongeveer bij het hoogst haalbare zitten. Maar daar stonden we dus, hij met mijn hand tussen zijn handen. En hij vroeg zacht "Mag ik deze dans?" ik lachte, knikte en probeerde iets te zeggen dat op "natuurlijk" moest lijken. Ik deed mijn vrije arm om zijn nek. Hij liet mijn hand los en ik zwaaide ook mijn tweede arm om zijn nek heen. Hij plaatste zijn perfecte handen op mijn heupen en zo dansden we samen. Aan het eind van het nummer gaf Liam me een kus. Opnieuw die woorden; 'altijd en eeuwig'. Ze bleven rondcirkelen in mijn hoofd. Maar desondanks kwam er toch een einde aan onze kus. Ik keek om me heen en zag dat Louis en Eleanor alweer aan het dansen waren, Zayn en Perrie ook. Harry en Emily stonden nog steeds te zoenen en toen viel mijn blik op Niall. Hij stond in de hoek, alleen. Ik liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. Ik zag eenzaamheid in zijn ogen. Iets wat ik bij Niall nog nooit had gezien. Ik pakte zijn hand. Ik zag dat Liam naar ons aan het kijken was en gaf hem een 'komt-goed-blik'. Ik nam Niall mee naar een soort lobby tussen de dansvloer en de uitgang. "Dit is niet nodig" Zei hij. "Jawel dat is het wel." "Nee echt niet!" "Oh echt wel!" zei ik eigenwijs. "Nou luister. Ik weet hoe je je voelt, en ik weet ook dat je me niet zult geloven als ik dat zeg, maar het is echt zo. En ik weet dat je dit niet wilt, omdat je denkt dat we ons dan gaan inhouden omdat we het anders zielig vinden voor jou, maar dat zal niet gebeuren, dat beloof ik, oke?" "Oke" "Nou wat ik dus eigenlijk wilde zeggen is dat het niet erg is, en dat ik er altijd ben als je wilt praten en dat je blij moet zijn met zulke geweldige vrienden, die altijd alles zullen doen om jou gelukkig te maken, en ik weet, dat op een dag, jij iemand zult tegenkomen die zo ongeveer voor jou gemaakt is en dan kun jij zeggen dat je al je liefde voor haar hebt bewaard, en het niet verspild hebt aan meisjes die de moeite achteraf niet waard waren. Ik heb heel veel respect voor je Niall, ik denk dat er meer mensen zoals jij zouden moeten zijn, mensen die niet hun hart aan de eerste de beste weggeven." Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. "Dankje Mellany," zei hij "je bent een echte vriendin, ondanks dat ik je nog niet eens 24 uur ken." We moesten allebei lachen en we liepen terug naar de dansvloer. Daar stonden Liam en de rest. We gingen gewoon verder met dansen en lachen alsof er niets gebeurt was, behalve dat Liam in mijn oor fluisterde "Ik weet niet wat je gedaan hebt, maar ik vind het zo lief van je dat je hem hebt opgevrolijkt." en hij gaf me een kusje op mijn wang.

Aan het eind van de avond, of het begin van de ochtend, hoe je het ook wilt zeggen, brachten Harry en Liam Emily en mij naar huis. Harry reed in zijn zwarte range rover, Emily zat naast hem in de passagiersstoel en Liam en ik zaten samen achterin. Nog een laatste afscheids kus toen Harry had geparkeerd voor Emily's huis. Toen gingen we naar binnen en we keken nog een keer achterom om Harry's auto weg te zien rijden.

_______________________________________

Hey!

Snelle update! Jeeeej! Wat vinden jullie van dit hoofdstuk? Laat het me alsjeblieft weten door een comment achter te laten en vergeet natuurlijk niet te voten. Volgende week krijgen jullie een nieuw hoofdstuk (of misschien wel eerder)

Bye bye! Xxx