Meant to be (Liam Payne fanfiction)

Verjaardag

Liam's P.O.V.

We hadden het vertrek van Zayn inmiddels een beetje kunnen verwerken. We vonden het uiteraard nog steeds verschrikkelijk, maar we leerden er mee leven. Het was inmiddels bijna twee maanden geleden en ondanks dat het nog steeds pijn deed, ging het leven toch gewoon verder. En vandaag had ik geen tijd om verdrietig te zijn over Zayn, want morgen was Mellany jarig.

We kwamen vanavond terug van de eerste reeksen concerten in Australië en Azië. De rest van de tour zouden we dichter bij huis blijven, maar eerst hadden we een paar dagen vrij, en dus tijd om Mellany's verjaardag te vieren, en zo ook Emily's verjaardag, die we door diezelfde tour gemist hadden, in te halen. Nadat we vanavond op het vliegveld zouden arriveren, zouden we morgen naar Mellany en Emily toe gaan, en we zouden er een groot feest van maken.

Mellany's P.O.V.

Ik lag al in bed, maar ik kon niet slapen. Traditie, dacht ik lachend. Ik kon nooit slapen de dag voor mijn verjaardag. Maar ja, het was bijna middernacht, en ik staarde naar mijn lockscreen. Hoewel ik normaal de neiging had om afgeleid te worden door de schattige foto van Liam op de achtergrond. Nu wachtte ik op het moment dat de 23:59 op mijn scherm oversprong op 00:00, ik wachtte totdat 12 mei 2015 veranderde in 13 mei 2015, want vanaf dat moment was ik 18. Vanaf dat moment kon Liam ook een foto van mij als achtergrond instellen. Vanaf dat moment hoefden we onze relatie niet meer te verbergen. Vanaf dat moment, konden we alles samen trotseren, en van alles samen beleven. Vanaf dat moment, konden we ons leven met elkaar delen, zonder het te hoeven verbergen voor de buitenwereld. En bij die gedachte, viel ik in slaap.

De volgende ochtend maakte Emily me wakker met een groot stuk taart als ontbijt. Natuurlijk ook een voor haarzelf. En ze gaf me haar cadeau, ingepakt in lichtroze cadeaupapier met zwarte stipjes en een zwarte strik. Ik pakte het uit. Er zat een super mooie, sexy, rode beha in met zwart kant en een bijpassende slip. "Voor vanavond." fluisterde ze met een knipoog. Ik keek haar ontstelt aan. "Kom op, Liam weet niet wat hij ziet!" "Haha, nou dankje Em!" "Je was toch van plan om vanavond..." vroeg ze voor de zekerheid. Alsof ze ineens twijfelde of dit wel het goede cadeau was. "Dat is wel het plan ja" zei ik lachend.

Ik vroeg me af hoe laat het was. Toen keek ik op mijn wekker en ik zag dat het pas half negen was. Maar we waren nou eenmaal meiden, en voor vandaag wilde ik dat alles perfect was, dus voordat Emily en ik allebei gedoucht, aangekleed en opgemaakt waren, was het al bijna tien uur.

Toen ging de telefoon. Yep, de eerste felicitaties gingen beginnen. En wie waren de eersten? Mijn ouders natuurlijk. Ik had nog maar net opgehangen, en mijn opa en oma belde al. Gevolgd door mijn oom en tante, en zo had ik in een half uur bijna mijn hele familie aan de lijn gehad. En ik zat net één seconde op de bank toen de deurbel ging.

Ik deed open, maar er stond niemand. Op de grond lag een spoor van bloemblaadjes, in alle kleuren. Rood, wit, roze, geel, paars, oranje. Het zonnetje scheen en het was lekker warm, zoals je dat ook wel mag verwachten in mei. Ik liep het pad van bloemblaadjes af, en ontdekte dat aan het eind van onze tuin, op de stoep, het pad zich splitste. Aan de linkerkant lag een doos waar waarschijnlijk chocolade in zat met mijn naam erop in de vorm van een hartje met een pijl erdoor, de pijl wees naar links. Aan de rechterkant lag nog zo'n hartvormige doos maar dan met de pijl naar rechts en de naam 'Emily' erop. Dat was waar, de jongens waren hier nier alleen om mijn verjaardag te vieren, maar ook die van Em, omdat ze die door hun tour gemist hadden. Ik liep terug naar de deur en riep naar Emily dat ze naar buiten moest komen. Elk volgden we ons eigen pad. En uiteindelijk hield het mijne op bij een grote bos bloemen met een autosleutel ernaast. Ik pakte de bloemen en de sleutel op, en op dat moment parkeerde er een gloednieuwe zwart met witte Mini Cooper voor mijn neus. En wie stapte daar uit? Liam! We kusten ter begroeting en vervolgens gaf hij me de sleutels van de auto waar hij uit was gekomen, die identiek waren aan de sleutel die ik al in mijn hand had. "Happy birthday" zei hij. Ik moest het even op me in laten werken. "Wacht... Je hebt me... die auto... wauw!" Ik omhelsde hem en gaf hem nog een zoen.