Aston Martin // hood

-71-

Şerif Charles Milner, parmaklıklar ardına atmış olduğu çocuğa bakarken gözlerini kısmıştı. "Sana sıradan bir baba olmadığımı söylemiştim evlat."

Calum Hood parmaklıklar ardında olmasına rağmen, gülümsedi. "Hak ettim."

Şerif bir an şaşırıp duraksasa da, sarsılmaz imajını korudu. "Kızımın senin uğruna döktüğü gözyaşlarına değer misin?"

Calum gözlerini büyüttü. "Mathilda benim yüzümden ağladı mı?"

"Seni neden hücreye tıktım sanıyorsun? Kızımı üzersen, karşılığını bulursun."

"Annem sevilmeyi hak etmediğimi söyledi." Calum parmaklarıyla oynamaya başladı. "Özellikle de Mathilda tarafından. Bir şekilde annemi bile incitirken ve o bundan dolayı yanımda olmuyorken; Mathilda'nın her şeye rağmen yanımda olması, beni sevmesi sinir bozucu. Hak etmememe rağmen, onu yanımda tutamam. Bu yüzden benden uzaklaşması için her şeyi yapıyorum ya."

Şerif gözlerini devirdi. "Kızımı üzmene sebep olan o çok büyük neden bu muydu? Ben de daha mantıklı bir açıklama bekliyordum."

"Siz haklısınız," dedi Calum. "Mathilda'nın benle olmaması daha iyi."

"Mathilda'nın bir başkası ile olması iyi mi? Söyle bana: Onun senin dışında bir erkeği öptüğünü kendine yedirebiliyor musun? Hem benim kızım aptal mı? Eğer sevilmeye değmeyeceksen, seni neden sevsin?" Şerif bir an duraksadı. "Kızım hakkında ne saçma salak konuşmalar yaptırıyorsun bana!"

Calum düşündü. Mathilda'yı başka kollarda, başka bir bedenin altında. Kafasını salladı ve düşüncelerinden kurtulmaya çalıştı. "Ben geri zekâlıyım."

"İşte hemfikir olduğumuz bir konu."

"Efendim, çıkarın beni." Calum hücredeki yataktan fırladı ve parmaklıkların önünde bitti. "Her şeyi telafi edeceğim."

"Siz hiç kafası yerinde olmayan bir nesilsiniz." Şerif yüzünü buruşturdu. "Sana hiç güvenmiyorum Gargamel."

"Aptalın tekiyim, Mathilda'sız yapamam."

Şerif ofladı. "Madem sonu böyle olacaktı, kızımı neden ağlatıyorsun? Hayır anlamıyorum, kendini gençlik filmlerindeki yakışıklı başkarakter gibi mi hissediyorsun? Bak şeker çocuk, ben senin filminin kasetlerini bozarım. Bundan sonra ayağını denk alacaksın."

"Söz." Calum parmaklıklar zorlamaya başlamıştı. "Çıkarın beni ve her şeyi düzelteyim."