Dear, Runaway Groom.

Kabanata 7

Kabanata 7
Warning: Medyo SPG

"Hmm.." Ungol niya habang nilalakbay ko ang mga kamay ko sa medyo basa niyang katawan. Look at this guy right now. May pa- what the fuck pa siya kanina eh umuungol na ngayon.

Napakapit ang kanyang kamay sa aking bewang ng maramdaman niyang lumalakbay ang daliri ko at mababaw na hinahawakan ang kanyang 8-pack abs. Diniin niya ang aking sarili sa kanyang katawan dahilan para maramdaman ko ang matigas na bagay sa ilalim ng towel. Now tell me, Vance. Who can make you hard by just kissing and touching you? Me. I'm fucking sure it's only me.

He explored my mouth that made me so wet between my thighs. Sanay na sanay ang kanyang mga dila at labi sa pakikipaglaban ng akin habang bumababa ang kamay niya sa rear ko at inangat ako. Nilagay ko ang aking hita sa kanyang bewang at sinadyang idiin ang akin sa humihinding kanya.

"Vance..."

"Open you mouth wider." Utos niya. Sinunod ko naman siya at napasabunot na lang ako sa kanyang makapal at malambot na buhok. Kissing Vance Kavanaugh is like masturbating in hell. Mainit at mapanukso.

Hindi ako ang humiga sa kama kundi ay umupo lang siya doon. Then I started dry humping which made his head go back and forth while whispering my name. Hinatak niya ulit ang aking ulo at hinalikan ako muli. Pinigilan ko ang luhang gustong tumulo at pumikit na lang.

If only, Vance can love me. Kahit sa kama niya lang ako mahalin. Ok na saakin. Kahit marinig ko lang ang mga daing at ungol niya nang dahil saakin, ok lang. Kasi alam kong mas masakit pa rito ang mararanasan ko kung hahangad pa ako ng mas malaki dito.

Dahil sa naiisip ko ay mas lalo ko pa siyang gustong pakasalan.

Naramdaman ko na lang ang malambot na kama na amoy ni Vance habang naglalakbay ang mga kamay niya sa dibdib ko pababa sa bewang ko habang hinahalikan ang aking panga. Habang ginagawa niya iyon ay ang isang kamay ay abala sa pagtatanggal ng aking blouse at brassiere.

"Vance, more please.." Nanghihinang sambit ko nang magsimula siyang sumipsip sa aking leeg. He's sucking the life out of it.

Napadilat ang aking mata nang bigla siyang tumigil at tumayo, naglakad papunta't paroon, "What's wrong?"

Nagulat ako nang itapat niya ang pinagmamalaking kanya at isinubo saakin. Hinawakan niya ang ulo kasabay ng kanyang pagbayo ng may bilis kaya naman todo duwal at luha ko sa laking pumapasok sa aking bibig. Pero binabalewala ko iyon sa pagdinig ko ng kanyang malalakas na ungol kaya mas pinagbutihin ko ang pag hawak mg kanya at pagsubo dito.

"This is wrong. Get out of my unit, now." Ginagalit ata ako nitong lalaking to. Tignan ko lang kung makaka-hindi pa siya ngayon sa gagawin ko.

Unti-unti kong hinubad ang mga damit ko habang matamang tinitignan siya sa mata. Biglaan ang pagbago niya ng ekspresyon at napamasahe na lang sa sentido. Yes, Vance. I'm your best nightmare.

Hindi na ako nagulat nang bigla niya ako sunggaban habang pabagsak sa kama. His hands were roaming my body while kissing me, mouth wide open. His tongue would sometimes lick my chin then back to my tongue then lips then back to my tongue again. Kumapit na lang ako sa kanyang batok dahil sa panghihinang nararanasan ko. Tanging si Vance lang ang nagpaparamdam saakin nito, si Vance pa lang, at tanging si Vance lang.

I'll give all my fuck to Vance Kavanaugh kahit alam kong...

... Masakit ang first time.

"Fuck! Penelope, you're a virgin?!" Hindi ko alam kung natutuwa ba si Vance sa pagentra ng birhen kong daanan o naiinis dahil kailangan niya pa magdahan-dahan. Pero nawala lahat ng pagiisip ko nang ngumiti siya at pumikit, sabay ng dahan-dahang ulos at pagdaing.

I made my Vance happy. Oo, siguro dahil nawalan siya ng pagmamahal saakin dahil hindi ko napunan ang pangangailangan niya bilang lalaki. At bilang nobya, dapat pinaubaya ko pa ang sarili ko dati. Sana masaya na kaming mag-asawa ngayon.

"Ahh.. Vance you're so good!"

"I know.." Bulong niya sa punong tenga ko. Mas lalo pa niyang bilisan kaya naman kumot, ang kanyang balikat at likod ang pinagkukuhanan ko ng lakas para naman makasabay sa atras at abante niya. Oh, this is heaven!

"I love you, Vance!" Sambit ko nang maabot ko ang rurok kasabay din ng paninigas niya sa ibabaw ko. Mukhang sa loob niya naiputok ah. It's okay, anyway. Dapat lang na sa loob ko niya pinutok.

I smirk at the thought.

Wala naman siyang sinabing kahit ano at basta na lang umalis sa ibabaw ko para tumabi saakin. Niyakap ko siya pero tinabig niya lang ang kamay kong aambang hahawak sa kanya.

"Don't touch me." Then again, I gave all that I can to Vance Kavanaugh. Bakit hindi pa rin sapat? Hindi pa ba sapat yung binigay ko na ang sarili ko para sakanya at sakanya lang? Mahal ko naman siya eh. All he got to do is to love me back.

Suminghot ako habang tahimik na umiiyak. Nakatulog na ata siya habang nakatalikod saakin, kaya naman malaya akong nakakaiyak nang hindi niya nilalait. Sinong may sabi na walang nakakatumba sa isang Penelope Prescott? I may got the curves, the beauty, and the brain. But I may never have the chance to be loved by Vance Isaac. This whole 'fuck' thing is frustrating me out. Mas nakakastress pa ito sa mga hectic kong sched na ang mga venue ay nasa iba't ibang magkakalayo na bansa. Dinaig pa nito ang mga jetlag ko habang nagpopose sa isang photoshoot.

I sometimes ask myself, bakit ganito na lang ako katanga pagdating kay Vance? He's an asshole and a 99% possible victim of AIDS. He makes my cry, a lot. Yet he is still, my best nightmare. I don't wanna wake up.

Walang kahit anong panghihinayang ang nararamdaman ko nang ibigay ko ang sarili ko sa kanya. Maybe it's really love, not just fuck. Maybe hindi lang sex ang rason kung bakit ko siya hinababol. Hindi dahil akala ko libog lang to kaya gusto kong ibigay ang Bataan sa kanya, kundi dahil mahal ko talaga si Vance Isaac. Hindi ko nga lang alam kung ikakasaya ko ba yun o ano. Hindi ko pa nainform sarili ko.

Binalot ko ang sarili sa kumot dahil sa lamig ng aircon at tumalikod na lang kay Vance. Hindi dahil tatalikod na talaga, kundi para magpahinga at magkakaroon ng labas para sumabak ulit.

Dear Runaway Groom,

         I give you all. But you didn't take it back. I love you, please love me more.

- Penelope

••••••••••••••••••

Night writer ako, I admit. Mas marami akong naiisip at mas kumukulit ang imahinasyon ko kapag gabi. I apologize kung may typos at lame hahaha ieedit ko na lang kapag medyo gamay ko na ang SPG chapters. I'm practicing on it, don't worry. (May self-mission ako. Mission: Writer of General Fiction 101 haha)