Ejder Soyu ( Yeniden Yapım )

Bölüm | 68

"Sen iyi misin?" Reyla oğlunun yüzüne dokundu.

"İyiyim..."

Erza, Rhaegal'ın tuhaf bakışlarına baktı. Neden annesine böyle baktığını anlamamıştı, Tairel aile arasına girmemek için odadan çıktı. Erza'da çıkmak için kalktı ama Reyla ona döndü.

"Demek, oğlumun hayatını tehlikeye atmak pahasına kurtardığı kız sensin."

Erza hemen eteğinin uçlarını tuttu, yüzü hafif kızarmıştı. Yavaşça eğildi.

"B-Benim adım Erza Fhenix, tanıştığımıza memnun oldum ann- hayır. Leydi Reyla..."

Reyla tek kaşını kaldırdı ve ardından oğluna baktı. Rhaegal etrafa bakıyordu.

"Vay canına bu perdeler çok güzelmiş." Dedi Rhaegal.

Reyla gülümsedi ve oğlunun yanağını hafif çekti.

"Babasının oğlu dediklerinde sanırım bunu kastediyorlardı..." dedi Reyla.

Rhaegal gözlerini salladı ve yatağa uzandı. Kapı açıldı ve içeriye Aenys geldi, Rhaegal babasının geldiğini hissedince hemen kendini düzeltti ve ona döndü.

Aenys etrafında baktı. "Biraz yalnız konuşabilir miyiz?" Dedi.

Erza ve Reyla ayağı kalktı. "Sonra yine gelirim tatlım."

Reyla ve Erza kapının arkasına geçti, Aenys oğlunun karşısına geçip oturdu.

"Nasılsın?" Diye sordu.

"İyiyim, yavaş yavaş iyileşiyorum."

Aenys gözlerini kıstı. "Haklısın, düşündüğümden daha hızlı iyileşiyorsun. Buna yavaş denmez hemde griffinlerin Ruh alevleri tarafından vurulmana rağmen sapa sağlamsın neredeyse."

"Ben bir ejderhayım, derim herkesten daha kalındır."

Aenys ufak bir tebessüm ile baktı. "Haklısın ama yinede bu gerçek gücünü saklamana mani değil sonuçta."

"Ah o konu, böyle daha iyi. Eğer gücümü gösterseydim o zaman herkesin bana bakış açısı değişirdi, insanlar güçlü olduğum için bana saygı duyar ve sürekli yanımda olurlardı ama bu şekilde olmayı tercih etmedim ve hepsinin yüzlerini görmüş oldum. Güçsüz olduğum halde yanımda olan insanlar var, bunu daha çok sevdim. Gücümü onlara göstermek için bir sebebim yok."

Aenys gülümsedi. "Demek bu yüzden gücünü gizledin, pekala sana karışmayacağım, nasıl istersen öyle devam et."

Rhaegal, babasına baktı. "Buraya sadece bunu söylemek için gelmedin değil mi?"

Aenys ciddileşti, gülümseyen yüzü aniden mermer şeklini aldı ve sırtını düzeltti.

"Seninle açıkça konuşmaya geldim."

Rhaegal sağ kaşını kaldırdı. "Ne konuda?"

Aenys bir iç çekti ve durdu ardından kızıl gözleri parıldadı.

"Şu anka kızı ile ciddi düşünüyor musun?"

Rhaegal bu soru karşısında biraz durakladı ardından tavana baktı.

"Henüz duygularım konusunda ne diyeceğimi bilemiyorum, onu sevmiyorum diyemem ama aynı zamanda ondan tam anlamıyla hoşlanıyorumda diyemiyorum."

Aenys bunu duyduktan sonra gülümsedi ardından ayağı kalktı.

"Pekala, bunu zaman gösterecek desene."

Rhaegal kendini düzeltti yavaşça ayağı kalktı.

"Bunu sormak için buraya geldiğini sanmıyorum baba, bana ne anlatacaktın ve neden bir anda durup bunu sordun?"