Ejder Soyu ( Yeniden Yapım )

Bölüm | 23

Rhaegal ile Laena birbirlerine sarıldığını gören Godrey öfkeden deliye dönüyordu. Laena ile aynı yaştaydı ve ona özel olarak ders veriyordu. Rhaegal bir ejderhaydı ama aynı zamanda bir insandı. Godrey insanlardan nefret ediyordu, bu yüzden Rhaegal'den hiç hoşlanmıyordu.

"Karıncalar gitti mi?" Diye sordu Laena.

"Bu sefer sorunu kökten çözdüm, kraliçe katliam karıncasını yok ettim. Artık bir daha bu krallığa musallat olacak katliam karıncası yok."

Laena'nın gözleri mutlulukla parıldadı.

"Bunu tek başına yaptığına inanamıyorum, gerçekten muhteşem birisin Rey."

Rhaegal kaşlarını kaldırdı. "Rey?"

Laena kıkırdadı. "Rey -Rhaegal'ın kısaltması. Rey daha demek daha kulağa hoş geliyor."

"Pekala nasıl istersen, Rey demek istiyorsan diyebilirsin."

Godrey gözlerini kıstı, yeşil renkli gözleri öfkeliydi. Rhaegal bunu fark etse bile görmezden gelip sesini çıkarmıyordu.

Ardından Godrey'e baktı.

"Biraz yalnız konuşabilir miyiz?" Diye sordu Rhaegal.

Laena hemen başını salladı.

"Peki sen nasıl istersen."

Laena Godrey'e döndü.

"Bugünlük bu kadar yeterli, bana yardım ettiğin için teşekkürler."

Laena sıcak bir gülümseme ile baktı. Godrey istemeyerek başını eğdi.

"Pekala, siz nasıl isterseniz prenses."

Laena ve Rhaegal dışarıya çıktı. Sarayın havlusunda yürümeye başladılar. Laena ellerini arkada birleştirmişti ve Rhaegal'ın yüzüne gizlice bakıyordu.

Beraber büyüdükleri gerekçesiyle geçen yıllar içine ne kadar değiştiğini fark etmişti. Eskiden yüzü çok sevimliydi ama artık yüzü eskisi kadar sevimli değildi.

"Bugün hava çok güzel öyle değil mi?" Dedi Rhaegal.

Laena gökyüzüne baktı.

"Evet, gerçekten güzel..."

"Zamanın ne kadar çabuk geçtiğini fark edemiyor insan. Bundan kısa bir süre önce bana tüm elf krallığını gezdiriyordun ama şimdi avucumun içi gibi biliyorum. Geçen eski günleri hatırladığımda gerçekten çok hoş ve eğlenceli günlerdi."

Laena aniden durdu ve yüzü kas katı kesildi.

"Ne demeye çalışıyorsun..?"

Rhaegal durdu ve Laena'ya ciddi bir şekilde baktı.

"Gitme vaktim geldi, artık eve döneceğim."

Hafif bir rüzgar esintisi Laena'nın uzun gümüş saçlarını dalgalandırdı. Saçları gözlerinin önüne hafif seğirirken neler olduğunu kavramaya çalıştı. 

Rhaegal gidiyor muydu? Şimdi ne yapacaktı? Burada onunla olmaktan çok mutluydu. Rhaegal giderse tek başına mı kalacaktı?

Laena başını eğdi. "Gerçekten gitmek zorunda mısın..?"

"Evet, gitmeliyim. Bundan sonrasını planlamadım ama  evime gideceğim."

Rhaegal bu konuda yalan söylemişti, çoktan tüm planlarını yapmıştı. Burdan eve gidip ardından bir ejderha kalesine gitmeyi planlıyordu.

Laena dudağını ısırdı.

"Sen gidersen yine burada tek başıma kalacağım..."

"Elimden geleni yaptım, senin için bir yıl daha burda kaldım ama artık gitmem gerekiyor."