Delirmişçesine ders çalışıyorum, elimde bundan başka bir şey kalmadı. Bu defa pes edemem, kazanmak zorundayım. Ağlayıp sızlanamam durmak için hiç vaktim yok. Hayatı daha fazla kaçıramam.
Notlarım çok iyi, hiç bir dersten kalmıyorum. Tüm dönemler başarılı bir şekilde geçiyor. Kendime olan güvenim her geçen gün artıyor. İç sesim sevinç çığlıkları atarak kazandık bahar diyor.
Daha çok gülüyorum, nefes alırken suçlu hissetmiyorum, arkadaşlarımla buluşuyorum sohbet ediyorum. Kendime sarılıyorum yeniden gülebildiğim için, ayağa kalktığım için, şükrediyorum beni yaşayan bir ölüye çeviremediğin için. Kendine benzetemeden gittiğin için. Hala bazı şeyleri aşabilmiş değilim içimde sana ait hala büyük bir kırgınlık var ama geçecek. Her şey gibi zaman seni de yok edecek.
Gitmeseydin yapamazdım, okulu bitiremezdim, arkadaşlarımla görüşemezdim. Sen her şeyden sorun çıkarırken gülemezdim. İnşa ettiğim bu sevgiyi ellerinle parçalarken yaşayamazdım. Sen gitmeseydin senden gidemezdim. Göründüğüm kadar güçlü değilim daha cesur olduğun için minnettarım. Sürgün yerinde sevdiğim tek insandın, çocukluğumdun, en güzel anılarımdın.
Ben senin sayende çok büyüdüm, hoşça kal çocukluğum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Derine Gel
Non-FictionBana evimi kaybettiren dünyanın içinde aradım evimi, Dokunduğum gülleri kuruttum...
