Derine Gel

Benimde elimi tut

Annem ve babamın izinleri aynı haftaya denk geldi, birbirlerinin izne çıkacağını bilmiyorlardı. Bu bizim için zor olacaktı çünkü daha önce hiç karşılaşmamışlardı. Babam, annemle kalmamızdan rahatsız olmaya başladı. Eve gelmesini ve ne sorunu varsa konuşmamız gerektiğini söyledim.

-Bu akşam herkes eteğindeki taşları döksün bir daha da sorun çıkarmayın.

Bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüştüm. Herkes sorununu söyleyecekti ve uzlaşmanın bir yolunu bulacaktık. Planım istediğim gibi ilerlemedi, abim ve babam birden kavga etmeye başladı. Abim elektrikli sobaya tekme attı ve duvarı yumrukladı. Kırılan parçalar savruldu ve bir tanesi elime saplandı, elimden kanlar akıyordu ama kimsenin umurunda değildi, hala kavga etmeye ediyorlardı. Parçayı elimden çıkarıp attım, bir havlu aldım ve elime bastırdım. Onlar birbirini yerken diğer odaya geçtim ve yatağa uzandım. Alt kattaki komşumuz gelip iyi misin diye sordu. Kafamı salladım, İçeri gittiğimde annem abimin elini tutuyordu. Eli kesilen bendim ama hiç biri yanıma gelmemişti. Tekrar odaya gittim ve uyudum, saatler sonra yanıma gelip iyi misin diye sordular. Kanlı havluyu elimden çekip kenara attım, iyiyim dedim.

Gerçekten beni görüyorlar mı diye düşündüm, ben var mıyım? Neden hiç hissetmiyorum?

Kendimi çok yalnız hissettim, İki eliyle abimin ellerini tutarken bir eliyle de benim elimi tutmasını beklemiştim. Uzaktan bakmaktan başka bir şey yapmamıştı. Babam öfkeli bir şekilde sigara içiyordu. Kimsenin sarılmadığı biriydim ve çok zoruma gitmişti. Her zaman onlar için uğraşıyordum ama yine beni görmüyorlardı.

İzinleri bittiğinde herkes yine aynı yerine geri dönmüştü. Ben kaldığım yurda, abim İzmir de, annem ve babam cezaevine...