မနက္ေရာက္ေတာ့ သိမ္ေမြ႕ထည္ ထင္ထားခဲ့သည့္အတိုင္းပင္။ သက္လႊာဟာ မေန႔ညက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြအားလုံးကို ဘာဆို ဘာတစ္ခုမ်ွ မမွတ္မိေတာ့ပါ။
" ညက တစ္ညလုံး ေဘးမွာထိုင္ေစာင့္ေပးေနတာလားဟင္ "
သူ႔တီေလးရဲ႕ ညိဳေနတဲ့ မ်က္ကြင္းနွစ္ဖက္နဲ႔ နီေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြကိုျမင္ၿပီး သက္လႊာ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ေမးလိုက္ေတာ့ သိမ္ေမြ႕ထည္က ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ၿပံဳးျပသည္။
" သက္လႊာက တစ္ညလုံး ညည္းေနတယ္ေလ။ ဘယ္အခ်ိန္ထၿပီး အန္မလဲဆိုၿပီး ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနရတာ။ အခုဘယ္လိုေနေသးလဲ အန္ခ်င္ေနေသးလား .. "
ကရုဏာသက္သည့္ေလသံေလးနဲ႔အတူ အၿပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖင့္ ေမးေနသည့္ သိမ္ေမြ႕ထည္ကို ေငးၾကည့္ရင္း သက္လႊာ ဝမ္းနည္းသြားသည္။
" ဟင့္အင္း။ ေခါင္းပဲ နည္းနည္းကိုက္ေနတာပါ "
" အခုထၿပီး မ်က္နွာသစ္ အဝတ္အစားလဲလိုက္။ ၿပီးရင္း မနက္စာစားၿပီး ေဆးတစ္လုံးေသာက္လိုက္ေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ .. "
မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔ ျပန္ေျဖေနတဲ့ သက္လႊာရဲ႕ ေခါင္းေလးကို သိမ္ေမြ႕ထည္ တစ္ခ်က္ေလး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ရင္း
" ထေတာ့ေနာ္။ တီေလးလည္း အခန္းထဲျပန္ၿပီး ခဏသြားနားလိုက္ဦးမယ္ "
အားမရွိပဲ ႏုံ႔ခ်ိေနသည့္ေလသံေလးနဲ႔ သိမ္ေမြ႕ထည္ ေျပာလိုက္ေတာ့
" မနက္ .. ဟို မနက္စာ စားၿပီးမွ အိပ္လိုက္ပါလား တီေလးရယ္။ ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့ "
သက္လႊာ ေျပာေနရင္းနဲ႔ ေဘးကိုလက္ေထာက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထလိုက္မိတာေၾကာင့္ ေခါင္းတစ္ျခမ္းက ဆစ္ခနဲ ထိုးကိုက္လို႔လာသည္။
" ျဖည္းျဖည္းထတာ မဟုတ္ဘူး "
သူ႔ရဲ႕နားထင္ကို လက္နဲ႔ အသာေလးဖိပြတ္ေပးရင္း ေျပာေနတဲ့ သူ႔တီေလးကို သက္လႊာ ေငးၾကည့္ရင္း အားတုံ႔အားနာျဖစ္မိျပန္သည္။
" မနက္စာ လာပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္။ ေအာက္ဆင္းမေနနဲ႔ေတာ့ ဒီမွာပဲစားလိုက္ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီေဆးေလးတစ္လုံးေသာက္လိုက္ .. ဗိုက္ထဲ ပူစပ္စပ္ႀကီးျဖစ္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ဒီပန္းေရာင္ေဆးျပားေလးကိုပါ ဝါးစားလိုက္ေနာ္။ ကဲ တီေလးသြားနားေတာ့မယ္"
ESTÀS LLEGINT
Elegant
Literatura romànticaလှပကြော့ရှင်းသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အမုန်းတရားမှ စတင်ပေါက်ဖွားလာခြင်းဖြစ်၏။ Own Creation by Moe(JE Rain)
