25.

154 13 7
                                    

Bada's Pov

Three of us went home and Iris was mad at me. I don't care, I'm tired of this mess. I just wanted to leave this place but I know this isn't the best time to do it. As soon as we arrived, Iris went upstairs, leaving me and Haechi alone.

“Anong balak mo?” tanong ni Haechi saakin habang nakatingin.

“I asked her to wait for me. After our graduation, I will leave this place and be with Audrey.” I responded. I already made up my mind and I really want to be with her.

“If she can't wait then what? Anong gagawin mo, Bada?”

“Kilala ko si Audrey at alam kong hihintayin niya ako.” kampante kong sagot sakanya.

“Bada, ni hindi mo nga masabi sakanya yung totoo tapos ano? You are expecting her to do that? Kinawawa mo naman si Audrey nyan.” Haechi straightforwardly said and stood up.

“Chi, hindi mo kasi ako naiintindihan.”

“Naiintindihan kita. Ang point ko is huwag mo naman sagarin si Audrey kasi kawawa na yung tao oh! Pinagmumukha mo siyang tanga.”

“Chi, please naman wag kana dumagdag pa.” I said, trying to dismiss our conversation.

“Ako dumadagdag? Bada, you put me in this situation and pati ako nadadamay. Si Audrey? Ayun iniiwasan na rin ako kahit sumabit lang naman ako sa sitwasyon mo.” bulyaw ni Haechi saakin and still trying her best to maintain her voice para hindi marinig ni Iris.

She's right. I put her into this mess, everything is my fault and I'm the only one to blame. I'm so frustrated and hindi ko na alam yung gagawin ko. Each day, lagi na lang akong nagpapanggap sakanila.

Kahit ako, naiinis na rin at gusto na lang takbuhan lahat.

“Alam ko. Ako naman may kasalanan eh.” mahinang tugon ko at napayuko na lang.

“That's not what I meant! Hindi mo kasalanan 'to, okay? They took advantage of you and you were naive. Bada, ang saakin lang sana maging fair ka kay Audrey.” Chi calmed herself down and comforted me.

Akala ko kasi yung tulong na 'to, walang kapalit. Iris ruined everything kaya naiipit ako sa sitwasyon naming tatlo. Everytime na kakausapin ko si Tita biglang susulpot si Iris. She won't let me go and will do everything.

“Promise after ng graduation natin, aayusin ko lahat. I just need more time and finish my studies. Trust me, okay? Ikaw na lang makakatulong saakin.” I said and desperately held her hand. I never thought I would cry in front of Haechi. I hated her a lot before but now, I only have her.

“Okay fine pero please tumahan kana baka maabutan kapa ni Iris.” She said and looked around, checking if Iris was around.

“Thank you, thank you, Haechi.” I said and hugged her.


At night, I and Iris were in the same room. She's been bothering me and asking me about what happened earlier at school.

“Iris, pwede bang tigilan mo muna ako? Bakit ba ang kulit mo?” I said and started to feel irritated.

Halos araw araw ganito yung routine naming dalawa. Ang alam kasi niya magkaklase kami ni Audrey kaya kailangan alam niya nangyayari sa araw ko. She's keeping her eyes on me na para bang obsessed na obsessed. She needs help but she always refused our suggestions.

“Don't lie to me! Parehas kayong umiiyak ni Audrey at nakita ko yun. So anong meron? Bakit kayo umiiyak? Anong nangyari sainyo?!” Iris raised her voice and started to act again, throwing a fit.

“Wala nga sabi. Alam mo masyado ka lang paranoid. How many times do I have to tell you na tapos na yung namamagitan saaming dalawa? Tigilan mo na siya at tigilan mo na kakatanong saakin.” sagot ko sakanya at tinalikuran siya.

Nagulat ako nang bigla niya akong itinulak at inihagis yung vase na nasa tabi niya. Napatingin ako sakanya at nagsimula na siyang umiyak.

“Iris, tumigil kana nga! Baka marinig ka ni Tita.” I warned her and tried to stop her but she didn't listen.

“Oh bakit? Nahihiya kang malaman nila mga pinaggagagawa mo?” She yelled at me.

“At bakit ako mahihiya? Hindi ba dapat ikaw mahiya? You keep lying to your parents and you keep ruining my life. I've been living in hell ever since I met you.” I snapped out and threw those words which made her surprised.

“What did you say?!”

“Iris, you trapped me here! Alam mong hindi ko kayang tanggihan sila Tita kaya you did everything para ano? para makasama ako. We both know na wala naman talagang namamagitan saating dalawa pero—” She cut me off and knelt down.

“Take that back! We both love each so stop lying to yourself!” She yelled at me.

“I won't take that back.” I firmly said and turned my back on her.

“You won't?”

“Get out. I want to be alone.” I said, still avoiding her.

Biglang tumahimik sa loob ng kwarto ko at ang buong akala ko, lumabas na siya not until I heard her screaming. I turned my head and saw her with blood. She cut her wrist.

“What are you doing?!” I asked her and she only smiled at me, it sent a shiver down my spine.

She's insane.

“MOOOOM!” She started screaming and calling her parents. I stayed still and watched them.

“Anong nangyari?” tanong ni Tita saakin at agad nilapitan si Iris.

“Bada, anong nangyari?” sumunod na pumasok si Tito at kinuha yung bubog na hawak ni Iris.

“Hindi ko po alam.” mahinang sagot ko habang pinapanuod silang nagkakagulo sa kwarto ko.

“She wants to leave me. Mom, Bada wants to break up with me.” humahagulgol na sabi ni Iris at itinuro ako.

“Iris, tell them everything! Sabihin mo sakanila mga pinaggagagawa mo.”

“Bada, alam mo naman yung sitwasyon niya diba? Please Bada, huwag mo 'tong gawin sa anak ko.” pagmamakaawa ni Tita saakin.

“Bada, let's talk later.” Tito said and they left me.

I locked my room and wiped off the blood. She's fucking crazy! Hindi niya talaga ako tatantanan hangga't di niya nakukuha gusto niya.

“Chi, she's crazy.”

“What happened?”

“We argued and your cousin cut her wrist. She put all the blame on me and said I wanted to break up with her. Chi, anong gagawin ko?”

“Calm down, okay? Gusto mo bang dito ka muna matulog sa bahay? Ipapasundo kita kay Daddy if you want.”

“She's getting worse.”

“Because you tolerated her and that's your consequence. Bada, if I were you, gumawa kana ng plans mo para once na makagraduate tayo, makaalis kana agad dyan.”

“Alam ko. Chi, sunduin mo muna ako please. Natatakot akong mag-isa.”

“Sige, we're coming.”

[A/N: Last update today! pambawi lang sa mga araw na wala ako huhu.]

A Love To Remember Where stories live. Discover now