Progeny #2: Crashing Into You

Chapter 12

Basis

“Hope, apo ko…” nakangiting tawag sa akin ni Lola nang matanawan.

Nagmamadali ko siyang tinungo at yumakap sa kaniya. She’s on her wheelchair. Lolo is behind her, looking at us with a smile too.

“I miss you, Lola,” bulong ko at nagtagal pa ang yakap ko sa kaniya bago tumayo at binigyan din ng halik at yakap si Lolo.

“How was your search?” si Lolo.

I tucked my loose hair behind my ear.

“Just fine, Lolo. It’s fine,” simpleng sagot ko.

“Ma… Pa…” si Daddy at Mommy na kalalapit lamang.

“Hollis, hija! Tross. I’m happy we’re complete now,” ani Lola.

“Ilang beses na niyang napapanaginipan,” kwento ni Lolo at bahagyang humalakhak.

Natitigan ko si Lolo. Sa kaniya nakuha nila Daddy at ng dalawang Tito ko ang kanilang mukha. As in they look alike. I wonder…pwede bang…si Lolo ang ama?

I grimaced at my own thoughts. It is impossible, right? He loves Lola. At kaedad ko lamang si Asael kaya imposible talaga…

I washed away that thoughts as time passed by.

Nagdatingan silang lahat, my cousins are very loud. Allen and Caia, tandemed with Ate Iope and Isy, hindi sila nauubusan ng topic. I waited for my best friend slashed cousin, Naya. Kaya lang nang nakita kong si Tito Bjorne lang ang dumating at ang anak ni Tita Yen, nawalan na ako ng pag-asang makita siya.

I texted her after that, while everyone is making their way to the garden for the dinner.

Ako:

Naya, where are you? Why didn’t you come with Tito?

Ilang minuto akong naghihintay bago ako nakatanggap ng text niya, halos malapit na rin ako sa dining table kung saan nags-settle na sila Mommy sa kani-kaniyang upuan.

Naya:

Hindi ko alam na biglaan. I’m out of town with a friend. I miss you. I’ll visit you when I have time.

Lumabi ako sa nabasa. Walang pag-asa na makita si Naya ngayon at miski sa bukas kung nasa out of town siya. Nag-reply ako roon, sinabing mag-enjoy siya at nami-miss ko rin siya bago ko tinungo ang upuan sa tabi nila Mommy.

“Nakausap mo si Naya?” tanong ni Ate Iope.

I affirmed her inquiry with a nod.I affirmed her inquiry with a nod.

“Out of town,” I uttered, just enough for the girls to hear.

Mukha namang walang pake ang boys doon dahil sa katotohanan, wala namang kinakausap si Naya sa kanila. Naya dislike to be surrounded by our guy cousin. The reason? They look like they fool around so much and she hates it. Ayaw niya sa babaero. Kahit pa pinsan namin. Kahit anong subok ng mga ito na makipaglapit sa kaniya, siya mismo ang umiiwas.

“Sayang naman. Kumpleto na sana tayo,” ani Allen.

“It’s okay,” malamyos ang boses ko nang sabihin iyon. “Naya had a friend with her. Finally, she’s opening to someone aside from us, right?”

Isy’s eyes widened a bit.

“She does?!” medyo napalakas iyon kaya naman lumingon sa amin ang iba.

I smiled at them.

“What is it?” si Tito Basty.

Bumaling sa kaniya si Isy at umiling.