မကောင်းဆိုးဝါးသည် တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ သူသည် မတ်မတ်ရပ်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲ ထည့်ကာ ကျန်းလော့ကို အတွေးများစွာ ကြည့်လိုက်သည်။
သူသည် ကျန်းလော့ကို ခြိမ်းခြောက်ခြင်း မရှိသော်လည်း တခြားသူများကိုတော့ ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ ကျန်းလော့သည် သူပိုင်သည့်လူဖြစ်ပြီး ထိုကောင်လေးနှင့် နီးကပ်ချင်သူတိုင်းကို ဆိုးရွားသော အဆုံးသတ်ကိုသာ ကြုံရအောင် သေချာပေါက် လုပ်ပေးမှာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူအံ့ဩပြီး သိချင်လာသည့် တစ်ခုထဲသော အရာမှာ
"မင်း စိတ်တိုနေတာပဲ"
"အေး ငါစိတ်တိုနေတာ"
ကျန်းလော့သည် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဝန်ခံလိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးများသည် သူငယ်ချင်းများ၏ သေဆုံးပုံများကို သတိရလာကာ မီးဝင်းဝင်းတောက်လာသည်။ ကောကျူခေါင်းပြတ်သွားသည့် မြင်ကွင်းမှအစ ယယ်ရွှင်၏ အလောင်းအဆုံး မြင်ကွင်းများသည် သူ့စိတ်ထဲတွင် အနှေးပြကွက်ကဲ့သို့ ပြန်မြင်လာသည်။
"ငါ အရမ်း အရမ်းစိတ်ဆိုးနေတယ်ကွ"
မကောင်းဆိုးဝါးသည် မျက်မှောင်ကုတ်သွားပြီး မျက်နှာချောချောသည် တင်းမာခက်ထန်လာကာ သူသည် ကျန်းလော့ ဘာအတွက်ကြောင့် စိတ်ဆိုးစိတ်တိုသွားရသည်ကို နားမည်နိုင်ဖြစ်နေသည်။
"မင်းတစ်ခုခုကြောင့် စိတ်ဆိုးနေတာလား"
သူသည် ကျန်းလော့တစ်ယောက် ဤလောကကို အလွန်သဘောကျမည်ဟု ထင်ထားခဲ့သည်။
"ချီယုံ ငါမင်းကို မသတ်ချင်ဘူး ပြီးတော့ မင်းကို သတ်ဖို့ကလည်း လွယ်မနေဘူးလေ"
ကျန်းလော့သည် တည်ငြိမ်စွာပြောသည်။
"လူတိုင်းက ငါမင်းကို သတ်စေချင်နေကြတာ ကံကြမ္မာယုံသူက ငါ့ကို တစ်ခုခုပြောခဲ့တယ် သိလား ငါမင်းကို သတ်လိုက်ရင် ငါက စွမ်းအားကြီးမားတဲ့ အတုအယောင်နတ်ဘုရားတစ်ပါး ဖြစ်လာမယ်တဲ့ "
မကောင်းဆိုးဝါးသည် အမူအယာမဲ့လာပြီး သူ့နောက်တွင် မြူနက်များ တွန့်လိမ်၍ ပေါ်လာကာ မကောင်းဆိုးဝါး၏ နောက်ကျောကို ရစ်ပတ်ထားကာ မကောင်းဆိုးဝါး၏ အမျက်ဒေါသကို ဖော်ပြနေသယောင်။
YOU ARE READING
ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)
Horrorဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း။ တစ်ဦးတည်း ပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ အပိုင်း ၁၁၁ မှ အဆုံးထိ တင်သွားပါမည်။
အခန်း ၁၆၅
Start from the beginning
