FUTURE HUSBAND

CHAPTER 4

SHE arrived in her apartment, few minutes ago, and still not changing her clothes. Nakakapagod para sa kaniya ang araw na ito. Gumising siyang may masama na panaginip at nakipagkita pa siya sa taong iniiwasan niya.

"Bakit ko ba kasi siya minahal?" Sambit niya at napahilamos saka nayayamot na tumayo papunta sa kwarto niya. Pabagsak siyang humiga at nakatitig lang sa ceiling.
Inilibot niya ang tingin sa kwarto niya na parang pinagmamasdan ito at napangiti ng malungkot.

Napakagaan ng itsura ng kwarto ko pero ang lungkot ko.

She closed her eyes and suddenly a tear fell from her eyes. She sighed heavily, covered her face with her hands and cry silently. Sighs and counted sobs can only be heard in her room. She's exhausted. She's exhausted of her life.

She may be successful but, she's not happy. She finally have what she wants  however, there is still missing. She wipe her tears, went to her bathroom and open the shower. She lean on the wall while sitting on the floor and let the warm water traveled down to her body. Para siyang  tao na hindi alam kung saan pupunta ang landas niya. Walang-wala siya sa sarili niya habang kasabay nang pag-agos ng tubig sa katawan niya ang kaniyang mga luha.

Nakatulala siya habang basang-basa na at umaagos ang luha. Hindi niya magawa ang magsalita at nakatitig lang sa pinto ng banyo niya. Nasa isip niya ngayon ay ang mga pangyayaring napagdaanan niya noon. Iyun ang mga dahilan sa pagkakaroon niya ng maayos na buhay niya ngayon. 

Maayos nga ba?

Ang nakaraan na ilang beses siyang pinapatay. Lumalaban pa rin siya kahit masakit na dahil nanriya'n ang mga kaibigan niya at ibang tao na kailangan siya. Napatingin siya sa pinto nang bumukas ito at nakita niya ang kaibigang si Baeps na halatang galing ito sa pagtakbo dahil hinihingal.

When she saw him, she quickly ran towards him and hug him tightly. She smiled a bit when Baeps hug her back  and she can't control her sobs anymore.

"I'm so tired. P-Pagod na pagod na ako, Baeps!" Iyak niya at tanging higpit lang na yakap ang tugon nito sa kaniya. Baeps just stay silent and just hug her tight. She closed her eyes while crying out loud.

"Ayoko na! B-Bakit?! Bakit ganito nalang palagi?! G-Ginawa ko naman lahat...bakit ganito kasakit?!" Umiyak lang siya ng umiyak sa bisig ni Baeps at natutuwa siya dahil wala man lang itong reklamo na basa na dahil sa kaniya.  Ilang minuto ang lumipas sa kakaiyak niya at biglang umikot ang paningin niya.

"A-Ayaw... ko na." Huling binigkas niya bago nawalan ng malay.

NANG makarating sila sa hospital ay agad na ipinasok si Taia sa emergency room.

Hindi ako mapakali dahil ito ang unang beses na makita siyang ganito, na parang miserable ang buhay niya at ang putla na. Hindi ko alam ang mga nangyari sa nakaraan niya.

He just stare at the emergency room's door and sighed.

I knew her for years but that's it, we became friends and I left her but...she didn't left me. I do have feelings for her before but when I found out that she's madly falling in love with Dave, my friend, I tried my best to forget my feelings for her.

"Lee?" Napatingin siya sa tumawag sa kaniya at nagulat siya nang makita si Dave dito.

"What are you doing here? Who's inside the emergency room?" Dave asked and he  just looked at him; he is already boiling with anger. Without a warning, he punch him that made Dave confused.

"What was that for, Lee?!" Dave grunted. He just shrugged and before Dave could tal, again, a doctor came out of the room.

"How is she?"  He asked.