အတ္တစိတ် || ဘာသာပြန် ||『Completed』

Chapter - 3

ကျွန်တော် မှောင်မည်းမည်း အခန်းထောင့်လေးမှာ Celloကို နေရာချပြီး လသာဆောင်ကိုဖွင့်၍ အပြင်က ရာသီဥတုကိုလေ့လာကြည့်လိုက်သည်။

လသာဆောင်လေးတွေက အလွန်ကျဉ်းသည်မို့ လူနှစ်ယောက် ဆန့်လောက်အောင်သာကျယ်ပါ​၏။ ၎င်းတို့ကို လေယာဉ်လှေကားကဲ့သို့ အပြင်နံရံကနေ ပြူထွက်နေကြပြီး တစ်ခုနှင့်တစ်ခုလည်း အရမ်းနီးကပ်ကြသည်။

မိုးရွာနေတုန်းပေမယ့် စဲသွားသလိုလိုပင်။ နေ့ရောင်မထွက်ခင် တိတ်မည့်ပုံရှိ​၏။

ကျွန်းငယ်လေးပေါ်က ဉာဉ့်သန်းခေါင်မှာ အထူးတလယ်ကို တိတ်ဆိတ်နေသည်။ အနီးအနားရှိ ရှေးရဲတိုက်ကြီးမှာ အမှောင်ထုထဲ နစ်မြှုပ်သွားပြီဖြစ်ကာ အောက်ဖက်ရှိ လမ်းမီးများသာ လင်းကျန်နေခဲ့လျက်။ ရံဖန်ရံခါ ပလတ်စတစ်မိုးကာအင်္ကျီတွေဝတ်ထားသော လူတွေ နေရာအနှံ့ကင်းလှည့်နေသည်ကိုလည်း မြင်တွေနိုင်နေ​၏။

ရှောင်ခယ့်က ကျွန်တော်တို့ကို ဝန်ထမ်းအဆောက်အအုံထဲ ခေါ်မလာခင်က ညဘက်၌ အခန်းအပြင်ကို မိမိ သဘောရှိသလိုမထွက်ဖို့ အထူးတလည် သတိပေးခဲ့သည်။ကျွန်တော်တို့က အဓိကစံအိမ်နှင့် နီးကပ်နေတာကြောင့် လုံခြုံရေးလည်းတင်းကျပ်ပေသည်။ အကယ်၍ ကျွန်တော်တို့သာ လျှောက်ပတ်သွားမည်ဆိုပါက အမည်မသိဝန်ထမ်းတွေဖြစ်ကြတာမို့အပြစ်ပေးခံရနိုင်ဖွယ်ရှိ​၏။

သူ ထိုသို့ပြောလိုက်သောအခါ အားလုံး ပြိုင်တူ တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့ကြသည်။ " အပြစ်ပေးခံရမည် " ဟူသော ဆိုလိုရင်းကိုမေးမြန်းဖို့ မည်သူကမှ သတ္တိမရှိကြ။

ကျွန်တော့်​၏ ဘယ်ဘက်မှ တံခါးပွင့်သံတစ်ချပ်ထွက်လာ၍ မော့ကြည်လိုက်ရာ သားမွေးကုတ်ခြုံလျက်နှင့် ဖန်းလော့စူးက အခန်းပြင်ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ လက်ထဲ၌ စီးကရက်တစ်ဘူး။

သူမလဲ ကျွန်တော့်ကို အပြင်မှာရှိနေမည်ဟု မျှော်လင့်မထားပုံပင်။ အနည်းငယ်အံ့ဩသွားပြီးမှ သူမက ခေါင်းညိတ်နှုတ်ဆက်လာ​၏။

" နင် နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား ? " သူမက စကားပြောရင်း ဘူးထဲမှ စီးကရက်တစ်လိပ်နှင့် အိတ်ထောင်ထဲမှ မီးခြစ်ကိုစကေးကျကျထုတ်ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခေါင်းငုံ့၍ စီးကရက်မီးညှိလိုက်​၏။