Rise of the Hidden Blood

Chapter 48

Humikbi ito ay ibinaon ang mukha sa kanyang leeg.

"I'm sorry...." He whispered. This is his fault. He did this to her. He did love her in the past, and until now. Pero siguro kung hindi nya ito sinaktan noon at mas ipina-intindi nalang ang kanyang sitwasyon maaaring hindi naging ganito ang resulta ng mga pangyayari.

"I'm sorry....kung pipiliin ko muna si mommy..." Umiiyak na sambit nito "I'm sorry Griffin..."

"It's ok...... it's ok..... this is my fault anyway..." Malungkot syang ngumiti.

Suddenly, something different happened. The comfort they share to each other grew, and they felt a ticklish spark when their skin touches. Griffin can smell a strong sweet scent coming from Amaris. Hindi nya maipaliwanag ang kakaibang nararamdaman sa pagitan nila ni Amaris. Pero isa pang ang masasabi nya. It was overwhelmingly good.

Hindi sya maaaring magkamali. This......This is the feelings that mates shares when they're together. And they're feeling it now.

Griffin smiled again. Sa oras na ito, sobrang saya nya. Humigpit ang yakap nya kay Amaris na tila ba sinusulit ang natitirang panahon kasama ito. He thanked the moon goddess in his mind. Dahil naramdaman pa nya ang espesyal na pakiramdam na yon bago sila maghihiwalay.

Amaris raise her face and look at him. Nagulat sya nang sapuin nito ang magkabilang pisngi nya at pinagdikit ang kanilang noo.

They both closed their eyes, enjoying the warm feeling between them.

"I'm sorry...." Maya maya ay sambit ni Amaris.

Parang napakalalim ng kaguluhan ng sinabi nito. As if she was apologizing for something else.

Hinalikan nya ito sa pisngi "Time to go home. "

Ilang segundo sya nitong pinagmasdan saka tumango. Tumayo na ito at sinulyapan muna sya nito bago tuluyang umalis. This time, Amaris didn't look back at him, she is finally chosing her mother.

Malungkot syang ngumiti habang tinitignan ang papalayong bulto nito.

"I love you...." He whispered before everything around him crumbled. And finally, he went back to his own body but couldn't open his eyes anymore.

Amaris.....

ILANG araw na syang nagkamalay ngunit dahil sa sobrang panghihina ng katawan hindi nya magawang imulat ang mga mata. Dahil doon, napakarami nyang narinig na bagay na hindi dapat nya nalaman. Ang akala ng mga tao sa paligid nya ay wala parin syang malay, ngunit hindi alam ng mga to na naririnig nya lahat ng pinag uusapan nila.

"I already cast a spell on her. Hindi na nya maalala ang mga nangyari" dinig nyang wika ni Aruna.

Ang mga nangyari? Siguro ang mga nangyari sa ala ala nya ang tinutukoy nito. Too late, she already saved everything in her mind. Siniguro nyang maaalala nya ang bawat bagay na nangyari doon.

After hours of resting,  nagawa na rin nyang imulat ang mga mata. Napangiwi sya dahil sa liwanag sa paligid. Siguro dahil matagal na syang  nakapikit.

She  sat up  and look around her room. Napatingin sya sa kabilang panig ng kama. She can still smell Griffin's scent on the sheets. He was there. Pero nasaan na ito?

Napaisip na rin sya kung ilang araw syang nawalan ng malay. At ang labanan? Ano na ang nangyari? Did they win? Tapos na ba? Ano na ang nangyari kay Ruthee?