ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို...(၂) (DTS)

အခန်း ၁၂၇

'အိမ်တော်ခွဲတွေက သူ့အပေါ် ရေဆိုးတွေ လောင်းချနေတာကို ဆယ်ကျော်သက်လေးက ပျော်ရွှင်သည်းခံနေနိုင်တာလား'

ချီယုံ ဤကဲ့သို့ ဆိုးဆိုးရွားရွား အနိုင်ကျင့်ခံနေရတာကို ကျန်းလော့ ပျော်နေသင့်သည်။ သို့သော် သူ့မျက်လုံးများသည် တဖြည်းဖြည်းအေးစက်လာပြီး နှလုံးသားသည် ဒေါသထွက်လွန်း၍ မီးတောက်မတတ်ဖြစ်နေသည်။

ပျော်ရွှင်ကျေနပ်နေရမည့်အစား သူ့သည် အဆုံးစွန်ထိ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ဒေါသထွက်နေသည်။

ကျန်းလော့သည် တစ်စုံတစ်ခုကို ဝန်ခံလိုက်ရန် မရှက်ပေ။ မကောင်းဆိုးဝါးသည် သူအမုန်းဆုံး ရန်သူဖြစ်ပြီး သူသွားသွား ရန်စသော သူ၏ ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သည်။

ချီယုံသန်မာလာလေ ချီယုံ့ကို အနိုင်ပိုင်းချင်သည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပိုတိုးလာလေ ဖြစ်သည်။ အချိန်အကြာကြီး ရန်စောင်နေကြပြီးနောက် ကျန်းလော့နှင့် ချီယုံတို့သည် တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် ပိုပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလို ဖြစ်နေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက်သည် အမြဲလိုလို သွေးနှင့် မီးခိုးများသာ ကျန်အောင် တိုက်ခိုက်နေကြသော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် ဓားသွားထက်တွင် သေခြင်းရှင်ခြင်းကို အလောင်းအစားလုပ်၍ အတွဲညီညီကခုန်နေကြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ထိုသို့ နားလည်ထားသော်လည်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နူးနူးညံ့ညံ့ဆက်ဆံခွင့် မပြုကြဘဲ သူတို့ အတူလူးလိမ့်ပြီးကြရင်တောင် ကျန်းလော့သည် အိပ်ရာပေါ်မှဆင်းသည်နှင့် ချီယုံ့နောက်ကျောထဲသို့ ဓားနှင့် ထထိုးဖို့လည်း ဝန်မလေးပေ။ ချီယုံ့သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်မှာ အသက်ရှူချိန်မရအောင် နှိပ်စက်သော အခါ ကျန်းလော့သည် တစ်စက်လေးမှ မတုံ့ဆိုင်းပဲ သူ့ကို သတ်ပစ်နိုင်သည်ဟူ၍ တွေးထားသည်။

ဤသည်မှာ သူတို့၏ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်သာ ဖြစ်သည်။ ကျန်းလော့နှင့် ချီယုံတို့ နှစ်ယောက်လုံးသည် ထိုသို့ လုပ်ရသည်ကို ပျော်ကြသည်လေ။

သို့သော် ဤမုန်းစရာကောင်းသောသူသည် အခုထိ ကြီးပြင်းမလာသေးပေ။ ဤကဲ့သို့ သောက်သုံးမကျသော အိမ်တော်ခွဲမှ ရွံစရာသခင်လေးတစ်ယောက်၏ အနိုင်ကျင့်ခြင်းကို ခေါင်းငုံ့နေသည်။