Endless Love (Book 1 of Boundless Love Trilogy)

CHAPTER 19

CHAPTER 19

After our trip to Dasol, we visited more places in Pangasinan. But we had to get back to Manila for business and work.

"I will miss you, Ate Alora," my cousin Maeve said ang hugged me tight.

"Me too!" her twin brother Maverick said and hugged me from behind.

I knelt down on one knee. "I will miss you more. I'll visit again on Christmas break. Maybe... you guys could visit us in Manila. You are very welcome in the house." I happily told them.

"Really!" their eyes gleamed with happiness.

"Of course,"

"Did you hear that Mommy? We can come to Manila and stay in Ate Alora's house!" Maverick jumped.

Umiling-iling si Tita Klara na natatawa. "We'll visit soon," she looked at me. "But for now, you have to go. Baka ma-traffic pa kayo. Magaala-siyete na at Linggo pa."

I nodded and went to say my goodbyes to my grandparents, and cousins.

"Mag-ingat ka roon, apo," nakatayo si Lola sa tabi ng sofa.

"Opo, 'la." niyakap ko siya at ginawa ko rin iyon kay lolo na nakaupo sa tabi niya.

"Take care," bulong nito sa akin. "I had fun with you guys. Especially, Zairen."

I chuckled. "Papasyal ulit kami sa susuod."

I let go of him and went to my other relatives before entering the car and leaving Pangasinan.

Nakarating na kami ng madaling araw sa Manila. Hinatid muna namin si Zairen sa kanila bago kami dumeretso sa bahay.

Pagkatapos noon ay hindi na kami masyadong nagkita dahil may kailangan siyang mga gawin para sa negosyo nito at ako naman ay nagaaral na ulit.

Pero kahit ganoon, he still calls and texts me everyday. He also sends in some bouquets weekly, para raw mapalitan ang nakalagay sa vase ko.

And it's really sweet of him. Sa bawat bouquet na pinapadala niya ay may mga bago itong mga notes o tula na tinatago ko sa isang box. Kaunti na nga lang ay mapupuno na ang box sa dami nito.

Kung sasabihin kong hindi ko iyon nagugustuhan at wala akong nararamdan na saya at kilig ay isa 'yun na kasinungalingan.

September came in quick, and here I am again, in University of Amherst Dhelwin.

"Oh, Luvienne," I said when she sat in front of me.

We are in the library studying for a recitation later.

"Hi. Sorry I'm late. Galing pa ako sa kabilang building." hinihingal nitong saad at nilabas ang mga libro niya.

Vienne and I started communicating since enrollment. Nagkasalubong kasi kami sa registrar. Pagkatapos noon ay nagaya itong mag-kape sa labas.

Naalala ko pa noong araw na iyon. Nagulat talaga ako na inaya niya akong lumabas. Humingi siya ng tawad noong araw na 'yon sa mga ginawa niyang mali.

At doon na nagsimula ang pagkakaibigan namin.

"Si Claudette, saan na siya nagaaral?" tanong nito sa akin.

My face slightly fell. "Sa Baguio. Hindi pa nga kami nagkikita simula noong graduation."

She nodded. "I'm sure she's doing great. Si Claudette pa ba?"

I grinned. "I hope so,"

Nagbasa kami ng mga kailangan namin aralin para sa recitation at nag-highlight. Gumawa rin kami ng mga flashcards na pwede namin gamitin.