.
Yoongi
Μεσημεριάτικα κατέληξα σε ένα μπαρ να πίνω το ένα ποτό μετά το άλλο. Προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου, να καταπνίξω την οργή και τη θλίψη μου. Θέλω τόσο πολύ να χτυπήσω τον Namjoon, αλλά ξέρω πως αυτό δεν θα αλλάξει τη κατάσταση. Η σχέση μου με τον Jimin καταστράφηκε. Η εμπιστοσύνη του χάθηκε.
Είπε λόγια που δεν μπορώ να ξεχάσω εύκολα...
.
.
Ύστερα από μερικά ποτά ανεβαίνω στη μηχανή και σε λίγα λεπτά φτάνω στο σπίτι του Namjoon. Μπορεί να μην κερδίσω τίποτα από αυτή την επίσκεψη, αλλά τουλάχιστον θα ξεσπάσω.
.
.
Χτυπάω με δύναμη την πόρτα του σπιτιού του σαν να θέλω να την σπάσω. Μόλις μου ανοίγει ο υπηρέτης, τον παραμερίζω στην άκρη και κατευθύνομαι γρήγορα προς το σαλόνι ψάχνοντας τον Namjoon.
«Συγγνώμη. Ο κύριος Yoongi βιαζόταν να σας δει.» Φωνάζει ο υπηρέτης από πίσω μου τη στιγμή που αντικρίζω τον Namjoon.
«Σε περίμενα. Ήμουν σίγουρος πως θα έρθεις.»
«Έχεις μεγάλο θράσος» ξεστομίζω και την ίδια στιγμή η μπουνιά μου βρίσκει με δύναμη το πρόσωπο του.
«Να φωνάξω τον φύλακα;» ακούγεται ανήσυχος ο υπηρέτης.
«Δεν χρειάζεται. Άφησε μας μόνους.» Διατάζει ο Namjoon, ενώ με το χέρι του πιάνει το κάτω χείλος του. Λίγο αίμα τρέχει από εκεί.
Το βλέπει στο χέρι του και γελάει.
«Δεν με φοβάσαι καθόλου ε; Θα έπρεπε. Δολοφόνος δεν λες πως είμαι;» τον ρωτάω ακόμα πιο εκνευρισμένος με την αντίδραση του.
«Αν είναι να με σκοτώσεις με τα χεράκια σου, ας πεθάνω.»
«Πολύ θα το ήθελα.» Αλλά δεν πρόκειται να του κάνω τη χάρη.
«Έχεις πιει; Δεν νομίζω να οδήγησες ως εδώ.»
Η υποτιθέμενη ανησυχία του δεν με βοηθάει καθόλου να ηρεμήσω.
«Γιατί ασχολείσαι μαζί μου ρε;»
«Ξέρεις γιατί.» Με κοιτάει στα μάτια με τόση ηρεμία που δεν ξέρω πως να αντιδράσω.
Τον χτύπησα και δεν αντέδρασε.
Τώρα κάνει πως νοιάζεται.
Τι παιχνίδι παίζει αυτός ο άνθρωπος;
Κάνει να με πλησιάσει και αμέσως απομακρύνομαι.
«Γιατί μου κατέστρεψες τη σχέση; Γιατί έπρεπε να πεις αυτά τα πράγματα στον Jimin;»
«Για σένα το έκανα. Για το καλό σου.»
«Τι ασυναρτησίες. Εξαιτίας σου έχασα τον άνθρωπο μου.»
YOU ARE READING
•Darkness•
FanfictionΣκοτάδι... όλοι το έχουμε μέσα μας... άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Άλλοι το αγκαλιάζουμε, άλλοι αρνούμαστε να το αποδεχτούμε. * Yoonmin Taekook *
