•Darkness•

• 35 •

Jungkook

Γυμνοί και οι δυο.
Τα κορμιά μας αγγίζονται.
Κάθε εκατοστό μου θέλει να του κάνει έρωτα.
Στηριζόμενος στην πλάτη του κρεβατιού τα χέρια μου αγκαλιάζουν τη ζέστη σάρκα του Taehyung.
Κάθεται πάνω μου.
Βρίσκομαι μέσα μου.
Οι παλάμες μου χουφτώνουν τους γοφούς του.
Τον φιλάω στο στήθος τρυφερά, όσο δίνει αυτός τον ρυθμό στην επαφή μας.
Τελειώνουμε και οι δύο.
Μοιραζόμαστε ένα ακόμα φιλί.

.
.

Έκανα πρώτος μπάνιο και περιμένω τον Taehyung στο δωμάτιο να κάνει κι εκείνος.
Τρίβω τα χέρια με την ενυδατική κρέμα και σκέφτομαι τι πρέπει να πω και πως. Μέσα σε λίγα λεπτά αγχώθηκα στην σκέψη της συζήτησης που πρόκειται να ακολουθήσει.

Δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπίσω τον άνθρωπο που αγαπώ, όμως ίσως να φοβάμαι να αντιμετωπίσω την αλήθεια.
Την αναζητώ τόσο καιρό και τώρα που βρήκα ένα μέρος της...δεν ξέρω πως να του το ξεστομίσω...δεν ξέρω πως θα αντιδράσει κι ο ίδιος...
Μου είναι πολύ δύσκολο...όσο κι αν τον αγαπώ.
.

.

Έρχεται στο δωμάτιο φορώντας το μπουρνούζι του. Με μια πετσέτα στο χέρι σκουπίζει τα μαλλιά του.

«Ευτυχώς απόψε θα μείνεις. Όλα τα βράδια θέλω να κοιμόμαστε μαζί.»

«Μιλάς για συγκατοίκηση;»
Τον ρωτάω και χαμογελάει.

Πάει να μιλήσει όμως το βλέμμα του καρφώνεται στο κρεβάτι. Πάνω στα αντικείμενα που έχω αφήσει. Πάνω στο όπλο του και το ημερολόγιο του.
Σίγουρα θα είχε προσέξει πως λείπουν τις τελευταίες ημέρες...δεν ξέρω όμως, αν είχε καταλάβει πώς τα είχα εγώ...

Του πέφτει η πετσέτα από τα χέρια.
Με κοιτάει και ξεροκαταπίνει.

«Τι; Τι είναι...τι είναι αυτά;» Πανικοβάλλεται.
Παίρνει βαθιές ανάσες.
Η ανησυχία του είναι ολοφάνερη.

«Tae μου μην αγχώνεσαι.»

«Με λες Tae μου;»

Κοιτάω το ράφι του. Είναι άδειο πια. Μέχρι πριν λίγες ημέρες δεν ήταν.

«Τα ημερολόγια σου λείπουν. Έξυπνη κίνηση, αλλά άργησες κάπως.»

Με κοιτάει και δεν λέει τίποτα.
Έχει σαστίσει.

«Δουλεύεις για τον Namjoon;» αποφασίζω να ρωτήσω. Δεν είναι τυχαίο τελικά που τον ξέρουν...