အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရား ( ပုဖန် ) Book 1 ( Ch 1 - 995 )(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)

626 - 630

ပုဖန်၏ နှုတ်ခမ်းများရှုံ့မဲ့သွားသည်။

ဘယ်လိုတောင် အပျင်းထူတဲ့ခွေးလဲ...

ယန်မိန်ကျီ စိတ်သက်သာရာရသွားပြီးသူ့ ထိုင်ခုံ၌ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။

ဒီတော့...ပိုင်ရှင်ပုက နယ်သာရီ ကိုမေးခွန်းပဲ မေးချင်တာပေါ့ ဘယ်လို ပဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ နယ်သာရီ ကအရမ်းလှတာပဲဟာ
သူစားပဲစားချင်တယ်ဆိုလည်း ပြသာနာမရှိပါဘူး။

ယန်မိန်ကျီ တိတ်တဆိတ်တွေးနေမိသည်။

နှစ်ကြိမ်အငြင်းခံလိုက်ရပြီးနောက် ပုဖန် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်ထလိုက်သည်။
ယခုလက်ရှိအချိန်တွင်အလုပ်သင်ရှာရခြင်းက တကယ်ကို ခက်ခဲလှပေသည်။
သူ့ စွမ်းရည်များက လုံလောက်အောင် မလွှမ်းမိုးသေးနိုင်သည့်ပုံပေါ်သည်။ သို့သော်လည်း သူက သာမန်စားဖိုမှူးသာဖြစ်သောကြောင့် အပြစ်တင်နိုင်ခြင်းမရှိပေ။ သူက သဘောကောင်းသော စားဖိုမှူး လေးတစ်ယောက်သာဖြစ်၏။

ပုဖန်လက်မလျော့ချင်သော်လည်း သူမတ်တပ်သာထရပ်လိုက်သည်။ထိုနှစ်ယောက်က အသုံးမဝင်သောအစားသရဲများသာဖြစ်လေသည်။

သူဆိုင်ပေါက်ဝသို့သွားလိုက်ပြီးထိုင်ခုံတစ်ခုံယူ၍ထိုင်လိုက်သည်။
ကောင်းကင်က ကြည်လင်နေပြီး အလင်းရောင်လေးများဖြာကျနေသည့် မြင်ကွင်းက နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။
လေနုအေးများတိုက်ခိုက်နေပြီး တိမ်များကလေနှင်ရာ ရွေ့လျားနေသည်။ ထို့အပြင်ဌက်ကလေးများ၏ တေးကျူးသံကိုလည်း ခပ်သဲ့သဲ့ကြားနေရသည်။

မြူကောင်းကင်မြို့ရှိ ပြည်သူများက ကြီးမားသော တိုက်ပဲကြီး အဆုံးသတ်သွားပြီဖြစ်သောကြောင့် ပြန်လည်ထူထောင်ရေးလုပ်ငန်းများကိုအင်တိုက်အားတိုက်လုပ်ဆောင်နေကြသည်။ မြူကောင်းကင်မြို့ကို လွမ်းခြုံထားသော ပြုပြင်ရေးအစီရင်က အပျက်စီးများကို သူဘာသာသူ ပြန်လည်ပြုပြင်နိုင်သည်ဆိုသော်လည်း လူများနှင့်အတူတကွပြန်လည်ပြုပြင်ခြင်းကပို၍မြန်နိုင်ပေသည်။

ပုဖန်အပြင်မြင်ကွင်းကိုခဏမျှ ငေးကြည့်လေပြီးနောက် ပျင်းရိလာသောကြောင့် သူ၏ ဓားလေ့ကျင့်ခန်းသွားလုပ်ရန်မီးဖိုချောင်ထဲသို့ ဝင်ရန်ပြင်လ်ုက်သည်။