" ရေမွှေး အရင်က မသုံးဘူးမလား။ "
သောက ရေချိုး အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် လက်ကောက်ဝတ်က အကြောဆုံရာ နေရာလေးနှင့် အပေါ်မှာ ထပ်ဝတ်ထားသည့် ခရမ်းနှင့် အဝါစပ် အစင်းလက်ရှည်လေးပေါ်မှာ ရေမွှေးဆွတ်လိုက်သည်မို့ မဟော်က ကုတင်ပေါ်မှာ ဖုန်းကြည့်နေရင်းမှ မေးလိုက်သည်။
" စိုက်ခင်းထဲမှာ နေပူတယ်လေ။ ချွေးနံ့မထွက်တတ်ပေမယ့် ထွက်လာမှာစိုးလို့။ "
သောက ပြန်ဖြေရင်း ခေါင်းမလျှော်ခဲ့သည်မို့ ဆံပင်အဖျားလေးတွေတင်သာ စိုနေသည့် ရေစက်တွေကို တစ်သျူးလေးဖြင့် သုတ်သည်။ပြီးနောက် ကျောပိုးအိတ်ထဲ ဖုန်း၊Power Bank၊ နားကြပ် သေချာစုံအောင် ထည့်ကာ ကျောပိုးအိတ်လေး ကောက်လွယ်သည်။
" သွားတော့မယ် ကိုကို။ အိပ်ယာထ နောက်ကျနေလို့ အမေစောင့်နေရမှာ။ "
ညကလည်း ညဥ့်နက်မှ အိပ်ယာဝင်ရသည့် အပြင် နံနက် ခြောက်နာရီလောက်မှာ နိုးတော့လည်း မဟော်က ဖက်ထားသည်မှ လွှတ်မပေးဘဲ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်အိပ်စေတာမို့ သော တော်တော်ကြီး နောက်ကျနေပြီ။
သောက ကျောပိုးအိတ်ကြိုးတစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ် ဆွဲတင်ပြီး ထွက်သွားဖို့ပြင်တော့ မဟော်က အိပ်ယာပေါ်မှ ထလာကာ သော၏ ခေါင်းပေါ်မှာ ဦးထုပ်ကို ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းပေးသည်။
" အတူသွားမယ်။ "
" ကိုကိုပါ လိုက်မှာလား။ "
" အင်း ... နှစ်ရက်လောက် မင်းနှင့်အတူ အိမ်မှာနားမလို့။ မင်းက အိမ်မှ မကပ်တာ။ မင်းသွားရာ လိုက်ရတော့မှာပေါ့။ "
သောက မဟော်၏ လက်ကို လက်ချင်းတွဲလိုက်သည်။
" ကိုကိုပါ လိုက်ရင် အဖော်ရတယ်။ မဟုတ်ရင် အမေက မျိုးစေ့တစ်ဝက် ကြဲပြီးရင် အလုပ်သွားမှာမို့ သောပျင်းနေရမှာ။ "
လှေကားဆင်းနေရင်းမှ မဟော်က သောကို မေးသည်။
" အဲဒီပန်းပင်စိုက်တာက ဘယ်နှရက်တောင် ကြာဦးမှာလဲ။ "
