Asker Kızın Yeni Hayatı -Düzenleniyor-

21.Bölüm

Sabah kendim uyandım demeyi çok isterdim ama lanet olası alarmın sesi ile uyandım. Saat 04.00'dı. Hemen üzerimi değişip sapor salonuna indim. Tim gelmeden önce yine ısınma hareketleri yapmaya başladım.

.

.

.

İki saat sonra ısınmam bitmişti. Timde yarım saat sonra arka bahçede ip gibi sırada bekliyorlardı. Hemen sıraya geçip bende Binbaşıyı beklemeye başladım. Bu sırada tim ise beni süzmekle meşguldü. Muhtemelen neden ıslak kıyafetlerle durduğumu çözmeye çalışıyorlardı.

"Öyle bakmayın spor salonundaydım."

Bunu demem ile hepsi önüne dönmüştü. Zaten Binbaşıda o sırada gelmişti.

"GÜNAYDIN"

"SAOL"

"NASILSIN ASKER"

"SAOL"

"Bu gün saat 09.00' da rütbe töreni var. Bu yüzden içtima yapmayacağız. Albay bizi odasına çağırdı. Hazırlanmanız için beş dakikanız var."

Doğru ya en son rütbe yükselmenin üzerinden uzun bir zaman geçmişti. Beş dakikamız olduğu için duş alamayacaktım. Hemen kamuflajımı giyip Albayın kapısının önünde timi beklemeye koyuldum. Biraz sonra zaten tim de gelmişti. Kunt binbaşı önde olmak üzere sırasıyla hepimiz Albayın karşısına dizildik ve asker selamı verdik. Albay surat ifadesini hiç bozmadan

"Nasılsın İntihar Timi!"

"SAOL"

"İyi! Şimdi açın kulaklarınızı ve beni dinleyin. uzun zamandır vatanınıza hizmet ediyorsunuz. Bu kutsal görev için sizinle gurur duyuyorum. Bu gün ise zamanı geldiği için rütbe töreniniz var! Muhtemelen törene suikast düzenleyecektirler. Bu fırsatı asla kaçırmazlar bu yüzden biz içeriden ailelerin ve üst rütbelilerin geçmesi için güvenli bir yer ayarlayacaz... Gerisi size düşüyor çocuklar. Eğer herhangi bir baskın olur diye zaten formalarınızın altında çelik yelek giyeceksiniz. Oturduğunuz yerin hemen yan tarafında sizin için ayarlanmış korumalar ve silahlar bulunuyor olacak. tabi bu demek değil ki saldırı olacak. Biz sadece önlemimizi alıyoruz. Şimdi diyecek bir şeyiniz yoksa hazırlanın çocuklar!"

"SAOL"

Hepimiz asker selamı vererek dışarı çıktık. Bunu zaten tahmin ediyordum. Timin ailesini karşılamak için formalarımızı giyip üstümüze bir çeki düzen verdik. Ve aşşağı ailelerin toplandığı yere indik. İndiğimde direkt gözüme Emel teyze ve ihtiyar çarptı. Ufak bir tebessüm ile Emel teyzenin arkasına sessizce geçerek ona sarıldım.

Benim sarılmam ile korkmuş olacak ki korkudan zıpladı. Arkasını dönüp beni gördüğünde ise

"Deli kız!! Neredesin sen? Ne kadar özledim seni haberin var mı?"

"Sana merhaba Emel teyze. İşler yüzünden gelemedim biliyorsun. Yoksa bu senin ihtiyar kocan ile uğraşmayı hiç kaçırır mıyım?"

"Ben miyim ihtiyar? Emel benim nerem ihtiyar? Ben hala sizin gibi ellisini cebimden çıkarırım be!"

"Size de merhaba canım ailem! Görüyorum ki ailede askerim benden daha çok seviliyor."

Bunu demesi ile ihtiyara dönüp ses çıkarmayarak sadece dudaklarımı oynatarak Bu beni mi kıskanıyor bana mı öyle geldi? dedim. İhtiyar buna sadece güldü ve Binbaşıya hitaben

"Lan sıpa biz seni zaten evde hep görüyoruz ya lan! Bu deli kızı da az görelim de arada bir gözümüz gönlümüz şenlensin"

Bunu demesi üzerine arkadan iki kız aynı anda