Asker Kızın Yeni Hayatı -Düzenleniyor-

17.Bölüm

Bu mektupta neyin nesiydi?

Ben kimin kocasına yan gözle bakmışım?

Bu kadının kocası kimdi?

Aklımda daha bir sürü soru vardı ki asıl soru şuydu

Benim tanıdığım erkekler hep asker ve evli olanların hiçbirisinin karısnın ismi Ada değildi.

O zaman ya biri benle dalga geçmek için yazmıştı ya da hoşlandığı adam beni çevremdeydi. Akşama bu zarfı manyak ikizlere vereyimde araştırsınlar.

Zarfı hemen sırt çantama koyup Albayın odasına gittim. Bu aralar operasyon yoktu bu yüzden neredeyse bütün timler içtima yapıyordu. Benim ise yeni timim belirlenecekti. Albayın kapısının önüne geldiğimde kapıdaki postası beni karşıladı. 

"Albay müsait mi aslanım?"

"Hemen sorayım komutanım"

Kapıyı çalıp içeri girdi. Ve dışarı çıktığında ise

"Müsait komutanım Albay sizi bekliyor"

Hemen omzuna iki tane pat patlayıp kolay gelsin dedim ve içeri girdim. İçeride Albay ile birlikte birisi daha oturuyordu. Apoletinden anladığım kadarı ile binbaşıydı. Ama benim bildiğim bu karargahta bir tane binbaşı vardı. Demek ki yeni geldiler. Düşüncelerim arasından albayın sesi ile sıyrıldım.

"Otur Asena"

Tabiki oturmadım. Böyle diyince oturan bir asker varsa hiç o cezayı çekmeden istifasını verebilirdi.

"Bu bir emirdir asker!"

Hemen binbaşının karşısına oturdum. Bu sırada ise binbaşı beni inceliyordu. Albay bakışlarımdan anlamış olacak ki

"Buraya yeni bir timin tayini çıktı Asena. İntihar  timi. Senin zaten ölüm timindeki yerin geçiciydi. Asıl timin ise İntihar timi olucak ölüm timi ile vedalaşırsın... Şimdi söyleyeceğin bir şey yoksa..."

Diyip kapıyı göstermişti. Bu kısaca bir şey demiyeceksen defol demekti. 

"Emredersiniz komutanınım!"

Hemen çıkıp ölüm timinin yanına indim. En azından (Komutan hariç) diğerleri ile vedalaşmam gerekiyordu.

Aşşağı indiğimde tim çardakta idi. İçtimadan çıktıkları parlak tenlerinden belli oluyorlardı. Yanlarına vardığımda komutan hariç hepsi ayağa kalkmıştı. Ellerim ile oturmalarını işaret edip hemen konuşmaya başladım.

"Biliyorsunuz ki bu tim benim asıl timim değildi"

Bunu demem ile Binbaşının kaşları çatılmıştı. Sanki bu timde olmam çokta umrundaydı.

"Albayın yanından geliyorum. Beni intihar timine verdiler. O yüzden gelip helallik almak istedim."

"Gerek yok"

Kaşlarım anında çatıldı. Ne demek gerek yok?

"Ne demek gerek yok?"

"Gerek yok işte hiçbir yere gitmiyorsun!"

"Komutanım! yanlız buna siz karar vermiyorsunuz. Ayrıca en başından beri benim bu timde durmamı istemeyen kişi sizdiniz. Ne oldu da fikrinizden vazgeçtiniz?"

Binbaşı bana cevap vermeyip hemen tugayın içine doğru sert ve seri adımlar ile yürüdü. Bu sırada ise tim bana geçmiş olsun diyordu.

"Neden bana geçmiş olsun diliyorsunuz?"

Keskin hemen lafa atlayıp

"Komutanım İntihar Timi bizden de zor eğitimler alır ve biz TSK'nin iyilerindeniz. Ama onlar TSK'nin vazgeçilmezi. Birinci sırada olan timi diyebiliriz. Ve onların komutanı Murat komutan ile iyi anlaşamaz zamanında birkaç kere aynı yerde görev yapmıştık. Ve şimdi Murat komutan kendi timinden birinin onlara geçmesine katlanamaz bu yüzden de ortalık karışacak ve burada kaynayan da siz olacaksınız. Hem onların komutanı da sizin bu timden geldiğinizi duyunca sizinle uğraşacak. O yüzden de geçmiş olsun komutanım"

Diyip hepsi selam verip Tugaya girdiler hiçbir şey anlamamıştım. En iyisi manyak ikizilerden bu durumu öğrenmekti. Onlar hangi karargahta ne olup ne bittiğini bilirler.

*

Eve geldiğimde herkes ayakta endişeli bir şekilde duruyordu. Beni ilk gören annem oldu. Öyle bir çığlık attı ki onlara bir şey oldu sandım.

"KIZIIMMM"

Bir anda herkes durup bana döndü. Annem bana öyle bir sarıldı ki sanırsam vücudumda kırılmadık kemik kalmadı. Ben ise olanları hala çatık kaşlarım ile inceliyordum. Annemden ayrılıp herkese hitaben konuştum.

"Ne oluyor burada!!"

Hiç kimse cevap vermedi eh bende biraz vicdan oynayıp annemde öğrenirdim.

"Annem ne oluyor hı? Hadi söyle bana. Neden böyle telaşlısınız?"

Annem hem ağlayıp hemde bana ışıldayan gözler ile bakıyordu. Polat ve Lodos ne yapmaya çalıştığımı anladığı için güldüler.

"Biz senin gene gittiğini sandık annem. O yüzden korktuk kaç kez aradık açmadın. Çok korktum annem beni gene bıraktın sandım."

Derin bir nefes aldım. Bu olay ne zaman bitecekti. Buna alışmaları lazımdı.

"Herkes salona geçsin sizinle konuşmam gereken bir konu var."

Bunu demem üzerine herkes salona geçmişti. Ama hala bazıları gerçekten burada mıyım diye bakıyorlardı. Artık cidden sinirlenmeye başlıyordum. Herkes yerine oturunca konuşmaya başladım.

"İlk önce beni kesmeden dinleyeceksiniz tamam mı?"

Herkesten onaylayan mırıltılar gelince konuşmaya başladım.

"Bakın sizi de anlıyorum Daha doğrusu anlamaya çalışıyorum. Ama anlayamıyorum. Sizin evinizde benden başka dört asker daha var. Onlarında bir gün -umarım gelmez de- şehit haberi gelebilir. Bizim mesleğimizde bu var. Ama sizin yaptığınız bu tavırlar cidden artık bunaltıyor ve can sıkıcı olmaya başlıyor. Tamam kabul kızınızı daha yeni bulmuştunuz ve kaybettiğinizi sandınız. Ama ben bir askerim. Türk askeri. Ben her zaman ölümle burun burunayım. Benim ne zaman şehit olacağım bilinmez. Bu yüzden size en başta bana bağlanmayın demiştim. Ben şuanda bile şehit olma ihtimalim var. Düşmanlarım, düşmanlarımız var ve ben bu ülkeyi korumakla görevli olan askerlerden herhangi biriyim. Sizden tek ricam artık bir soluk alın. Benim üstüme bu kadar düşmeyin"

Manyak ikizlere kaş göz yapıp içeriyi işaret ettim. Onlarda anlayıp peşimden geldiler. Onların bilgisayar odasına çıkıp içeri geçtim. Onlar gelene kadar bende çantamdan zarfı çıkardım.

"Bir şey mi oldu kuzen?"

Başımı olumlu anlamda sallayıp zarfı önlerine koydum.

"Bu sabah ben karargahtayken geldi. Bu kadının kim olduğunu bulabilir misiniz? Yani karargahtaki evlilerin listesini çıkararak"

U-"Aslında yazı tipinden de bulabilirdik ama tabi bu seçenek daha kısa sürer."

9 SAAT SONRA

Aradan dokuz saat geçmişti. Ve elimizde tek bir isim kaldı. Ama ben buna inanmak istemiyordum. Tamam şüpheleniyordum ama gerçek olacağını hiç düşünmemiştim. Hem ben daha buraya geleli iki ay olmak üzere. Ben dört senedir esirdim amk bu ne biçim bir şey? Ve adam evli evli.

Ne düşüneceğimi şaşırdım artık...