Asker Kızın Yeni Hayatı -Düzenleniyor-

18.Bölüm

 Murat Binbaşı??

Murat komutan evli miydi?

İyide timdekiler neden söylememişti?

Elinde neden yüzük yoktu?

Timdekiler bu durumu biliyor muydu?

Bu durumu saklamayı iyi becermiş. Ama işte bir adet manyak ikizler olunca iş kolay oluyor. İyi de binbaşı bana nasıl bakıyordu ki? Ben onunla yan yana bile durmuyorum ve Binbaşı dan da hoşlanmıyordum. Bu Ada denen kadın bunu neye dayanarak söylüyordu. En iyisi bu konuyu Ada Hanım ile konuşmaktı.

Manyak ikizlerden aldığım adrese doğru gidiyordum. Tam konuma geldiğimde arabayı durdurdum. Evleri gayet güzel tatlı müstakil bir evdi. Arabadan çıkıp eve doğru yol aldım. Kapıyı çaldığımda kapıda kimse yoktu. Aşşağı doğru bakınca dünyalar tatlısı bir kız duruyordu. Açık kahverengi kıvırcık saçları, ela gözleri ve dolgun yanakları ile çok tatlıydı.

"Meyhaba sijkimşinij?"

Allah'ım birde peltek konuşuyordu. Bu onu daha da tatlı yapıyordu. Artık sesimi ne kadar yumuşatabilirsem.

"Merhaba küçük kız Ben Asena. Ada hanım burada mı?"

"Eyet. Ayyemi neyen ayıyoysunuj?"

"Benim onunla bir şey konuşmam gerek bana anneni çağırabilir misin?"

Tam o sırada 

"Bebeğim sen niye kapı açmaya gidiyorsun. Kaç defa dedim tanımadığın kişilere kapı açma diye. Hatta sen bak diye aşşağıdan küçük delik yapmıştık."

Tam o sırada beni görüp yüzü şaşkın bir hal aldı. Benimki ise katı ve soğuk bir hal

"Buyrun siz kimsiniz?"

"bence siz benim kim olduğumu iyi biliyorsunuz Ada Hanım. yanlış mı düşünüyorum?"

"Ay sen içeri geç annem benim abla ile konuşacaklarım var."

"Tamam ayye"

"Buyrun bahçede konuşalım."

Kafa salladım. Bahçede ev gibi tatlı bir yerdi full çiçekler ile döşenmişti. Ve köşede sanırsam içerideki kız için oyun alanı vardı.

"Sizi dinliyorum."

"Bence benim ne için geldiğimi biliyorsunuz Ada Öztürk. Bana o mektubu neden yolladınız?"

"Bildiğin halde niye soruyorsun o zaman? Kocamın sana nasıl baktığını gördüm ve ondan uzak durmanı istiyorum. Kocamın aklını çelmeyi bırakın."

Dediği şey ile kan beynime sıçradı. O içerideki kıza dua etsin yoksa onu şu toprağa dikine gömmüştüm.

"Bana bak! Sakin olmaya çalışıyorum ama yok! Birincisi kocam diyorsun ama o kişi bize evli olduğunu bile demiyor. Parmağında alyans bile yok. İkincisi ve en önemlisi o sadece benim komutanım ne o bana ne ben ona karşı bir şey hissediyoruz. Benim Murat Komutan ile sohbetim bile yok siz ne bakışından bahsediyorsunuz amk. Çıldırtmayın beni. ve siz nasıl hala bu adamı kocam diye sevebiliyorsunuz?"

"A- Anlamadım?"

"Bilmiyorum mu sanıyorsunuz. O çocuk başkasının ve babası şehit oldu.Murat Komutan ise eski eşiniz ile çok yakın arkadaş olduğu için sizinle evlendi. Sırf o kız babasız kalmasın diye. Siz ne aşkından bahsediyorsunuz Allah aşkına.. Ve size diyeceğim son şey bunu aklınıza kazıyın BEN KOMUTANIM İLE HİÇ BİR ŞEY YAŞAMIYORUM O SADECE BENİM KOMUTANIM VE ÖYLEDE KALACAK!!"

Tam arkamı dönmüş gidiyordum ki gördüğüm yüz ile durdum. 

"Asena? Sen ne arıyorsun burada?"

Hemen selam verdim. Ve

"Onu karınıza sorun komutanım. Malum buraya gelmeme sebep olan kişi o"

Diyip çıkışa doğru yürüdüm tam arabaya binecektim ki arkamı döndüm. Döndüğümde ise o kadını moraran yüzü ile karşılaştım. Komutanın ise kızaran sureti ile.

Bana ne sizin aşk hayatınızdan kardeşim. Ben kim aşk kim amk. Off cidden böyle işlerde bu aşk denen illetten daha da soğuyorum.

*

Karargaha vardığımda hemen üstüme üniformamı giydim. Ve bir Er'e intihar timinin nerede olduğunu sordum. Ve bu arada timin isminin neden böyle olduğunu da öğrenmiştim. Acayip bir şekilde bu timi gören piçler hemen ardından intihar ediyorlarmış. Tuhaf? Öldürmek varken neden bıraksınlar ki? Ve bu bıraktıkları kişi ise neden intihar etsin? Aklım karman çorman oldu.

Asker bana Albayın beni beklediğini söyledi. Ben ona bunu mu sormuştum? Hey Allah'ım ya. Albayın odasını önüne geldiğimde derin bir nefes alarak kapıyı çaldım. Albay gür bir sesle Gir dedi. Hemen tekmil verip

"YÜZBAŞI ASENA  GÜNGÖR/ MARDİN Beni emretmişsiniz komutanım."

"Gel yüzbaşı seni tim ile ben tanıştıracam. Neden diye sorarsan tim senin gelmeni istemeyecektir."

Albay'ın devam etmesine izin vermeyip -yürek yedim sanırsam-

"Ölüm timinden geldiğim için mi?"

"Evet. Bildiğin üzere ölüm timi ve intihar timinin arası iyi değil. Bunu için seni istemeyeceklerdir ama bana karşı çıkamazlar. Şimdi soracak bir şeyin yoksa düş önüme yüzbaşı."

Albay'ın bu dediğinden sonra daha bir şey demeyip bir odanın önünde durduk. Albay hemen odaya girince herkes ayağa kalkıp herkes esas duruşa geçti. Ve bana anlamsız gözler ile bakıyorlardı. O sırada albay söze girip bana hitaben 

"Asker! tekmil ver!"

"YÜZBAŞI ASENA GÜNGÖR / MARDİN EMREDİN KOMUTANIM"

Tim bana hala anlamsız ve sorgu dolu gözle bakıyordu. Komutan olduğunu düşündüğüm kişi ise olayı anlamışa benziyordu. Çünkü bana iğrenir gibi bakıyordu.

Ben?

İğrenmek?

Sen kim oluyon lan?

Albayın konuşması ile kendime geldim.

"Yüzbaşı artık sizin timde ona sakın ölüm timinden geldi diye kötü davranmayın onu o time ben koydum zaten geçici bir timdi. Eğer itirazı olan varsa bana söylesin."

Bunu daha çok hele bir itirazı olan varsa gelsin ağzınıza sıçayım der gibi dedi. Tim ise bu sefer hepsi bana kötü bakıyordu. Çokta s*kimdeydi. Bana görevde bulaşmayın da ne yaparsanız yapın.

Timden biri hemen öne çıkıp 

"Astsubay Kıdemli Başçavuş Efes Kara hoşgelmediniz komutanım"

"Teğmen Başak Kandemir hoşgeldiniz komutanım"

Tim ona kötü kötü bakarken diğeri devam etti.

"Üsteğmen Alkım Boz hoşgelemediniz komutanım"

En sonda ise tahmin ettiğim kişi olan komutan buda aynı diğer binbaşı gibi 

"Binbaşı Kunt Dinçer. Diğerlerinin de dediği gibi bu timde istenmiyorsun"

Derin bir nefes aldım. Bu hayatta bana rahatlık haramdı zaten.

"Sizin bu timle ne derdiniz var bilmiyorum ama şunu unutmayın ki ben o time kendi isteğimle gelmedim. Zaten geçici bir timdi. Bana görevde zorluk veya engel çıkarmayın gerisi benim için önemli değil."

Bu dediğime kimse bir tepki vermedi.  Zaten bir tepki beklemiyordum. Komutana hitaben

" İzninizle ben çıkabilir miyim komutanım?"

Beni sadece kafası ile onaylamıştı. kendimi direk spor salonuna attım.

Ben bu hayatta niye rahat edemiyordum?