"မင္းကို အဲ့ဒါဘယ္သူေျပာတာလဲ..."
"ကိုကိုရဲ႕ အေတာ္ဆုံးတပည့္ေလးက သူမ်ားေျပာတာကို လိုက္ေျပာရတာ ဝါသနာမပါဘူး... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ဆို႐ိုးထြင္တာ..."
"အဲ့ေတာ့ ဘာေျပာခ်င္တာလဲ..."
"အဲ့ေတာ့ ကိုကိုေႏြးသြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ဖက္ထားခ်င္တယ္"
"မလိုဘူး "
"ကိုကိုသိလား... ကိုကို ေဆး႐ုံဆင္းတာ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ တကယ္စိတ္လႈပ္႐ွားတယ္"
"တစ္လခြဲေလာက္ လူနာလုပ္ေနရရာကေန ပုံမွန္ဘ၀ထဲ ျပန္၀င္ရတာပါပဲ... စိတ္လႈပ္႐ွားစရာ ဘာမွမပါဘူး"
ဒီစကားေျပာလို႔မေကာင္းတဲ့သူကေတာ့...။
ကြၽန္ေတာ္ကသာ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈေဖာ္ျပေနေပမယ့္ တစ္ဖက္ေစာင္းရန္ခုန္ရတဲ့ အဲ့ဒီလူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဂ႐ုမျပဳဘဲ တစ္ခုခုအာ႐ုံစိုက္ၿပီး လုပ္ေနတယ္။ ေဆး႐ုံခန္းထဲ ထိုင္ေနခဲ့ရတာကမ်ားတာမို႔ အသစ္လုပ္ထားေပမယ့္ အၿမဲမတပ္ခဲ့ရတဲ့ မ်က္မွန္ပါးေလးကိုထုတ္ၿပီး မွန္ခြၽတ္ေဆးဖ်န္းလို႔ က်က်နန တယုတယ သုတ္ေနတာေလ။ အသစ္လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ အရင္တစ္လက္ထက္ေတာင္ ပိုယုယဦးမယ္။
မ်က္မွန္ေလးကိုတပ္၊ ညာဘက္ကိုင္းကေလးကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ပင့္ၿပီး ေနရာညႇိလိုက္တာျမင္ရေတာ့ အခုမွပဲ သူ႕မ်က္ႏွာကျပည့္စုံသြားတယ္ ေအာက္ေမ့မိသလို။ အခုမွ သူ႕ပုံစံက သူ႕ပုံစံအျပည့္အ၀ျပန္ျဖစ္သြားသလို။
"ကိုကို မ်က္မွန္တပ္မထားတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘယ္လိုျမင္ရလဲ..."
"နည္းနည္းဝါးေပမယ့္ မင္းမွန္းသိတယ္
အဲ့ေလာက္ေတာ့ ငါျမင္ရပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့...
မင္းက တစ္ခ်ိန္လုံး ဒီေလာက္ အနားကပ္ေနတာ"
"အဟဲ... ကိုကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနရမွာ စိုးလို႔ေလ...
အခုေတာ့ ပိုကပ္ရေတာ့မယ္"
'ဘာကိစၥနဲ႔လဲ' ဆိုတဲ့အၾကည့္က မွန္ပါးေလးကိုျဖတ္ၿပီး တန္းခနဲ ေရာက္လာတယ္။ ျပန္ေျဖရတာေပါ့။
"လိမၼာတဲ့ေခြးကေလးမွာက ေနေကာင္းတာနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေတာ့မယ့္သခင္ကို လိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ရာ တာ၀န္႐ွိတယ္ေလ..."
YOU ARE READING
Heartless December❄️ ZG version
RomanceHD က အစအဆုံးတစ္ေနရာတည္း မဆံ့လို႔ ZG book သက္သက္လုပ္ေပးထားတာပါ။ ႏွလုံးသားမ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆီက ႏွလုံးသားကို ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္ရေအာင္ယူျပဖို႔ ၾကဳံးဝါးခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလြဲမ်ားနဲ႔တစ္ႏွစ္တာကို ေဆာင...
အပိုင္း ၇၉ : ေကာ္ေဇာနီခင္းႀကိဳဆိုမႈ
Start from the beginning
