အပိုင္း ၂၆ : လက္႐ွိခ်စ္သူ role ကို လက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး

14 2 0
                                    

❄️❄️❄️

အဲ့ဒီေန႔က ညေန၄နာရီေလာက္မွာ ဟိုတစ္စုအလ်ိဳလ်ိဳျပန္သြားၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုကိုပဲ အိမ္မွာက်န္ခဲ့တယ္။

"ကိုကို..."

"အင္း..."

"ဒီေနရာမွာပဲ အဆင္ေျပတယ္မလား...
ဒါမွမဟုတ္... ကြၽန္ေတာ္႕အခန္းထဲကို သြားမလား..."

"ဒီမွာလည္း အဆင္ေျပပါတယ္...
ငါကကိစၥမ႐ွိဘူး"

"ဒါဆို ဘယ္ကစရမလဲ..."

ကိုကိုဟာ Chemistry ပုံႏွိပ္ကို လွန္ေလွာလိုက္ရင္း...

"Chapter 12 ကစမယ္..."

ဟုတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေစာင့္တာဝန္ က်ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္မွသြားမရတာနဲ႔ ကိုကို႔ကို မျပန္ေတာ့ဘဲ ဒီေန႔ေတာ့ အိမ္မွာပဲစာၾကည့္ေပးပါလားလို႔ ေျပာၾကည့္လိုက္တာ သေဘာတူညီခ်က္ရတယ္ေလ။ အဲ့ဒါနဲ႔ စာလုပ္ဖို႔ေနရာေ႐ြးေနရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ခုဏကေနရာမွာပဲ ျပန္ထိုင္ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။

"ထုတ္ေဖာ္ပုံေတြ ေရာမေနဘူးမလား..."

"မေရာပါဘူး ကိုကိုရာ... ကြၽန္ေတာ္က ဟိုခ်ိန္းဘရီးႏွစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး၊ အာ... ဆိုကာမွ ၾကဳံတုန္း ကိုကို႔ကို ေျပာထားရအုံးမယ္... ကိုကို အဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို သိပ္ၿပီး အနားမကပ္ေစနဲ႔ေနာ္... သူတို႔ေတြကို ဗက္တီးရီးယားေတြလို႔ျမင္ၿပီး ေဝးေဝးကေ႐ွာင္၊ ထိမိတာနဲ႔ လက္ေဆးပစ္..."

"ဘာလို႔လဲ..."

"၁၀ႏွစ္ေပါင္းလာတဲ့အေတြ႕အၾကဳံနဲ႔ သတိေပးတာပါကိုကို...
ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွာင္ဆို ေ႐ွာင္လိုက္ေနာ္..."

သူငယ္တန္းကတည္းက ၅တန္းေက်ာင္းသူေတြကို ခ်ိဳခ်ဥ္သြားေပးၿပီး ဖြန္စေၾကာင္၊ ၄တန္းမွာ ရည္းစားစာစေရး၊ ၅တန္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး႐ုံးခန္းကို စေရာက္၊ အထက္တန္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း အရပ္႐ွစ္မ်က္ႏွာမွာ မခ်ိန္ဘူးတဲ့ အလွေလးေတြ မ႐ွိေလာက္ေအာင္ ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ဒီသတၱဝါႏွစ္ေကာင့္မ်က္စိထဲကို ကိုကို႔ပုံရိပ္ဝင္သြားေအာင္ ထားလိုက္မိမွေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စိတ္ခ်ေနရမွာလဲ...။

"သူတို႔က တစ္ပတ္ေနမွ ေရတစ္ခါပဲ ခ်ိဳးတာဗ်... ၿပီးေတာ့ အာပုပ္ေစာ္လည္း နံေသးတယ္၊ အိမ္သာတက္ၿပီးရင္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ လက္မေဆးဘူး... ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္း ကြၽန္ေတာ္႕အစ္ကို ညစ္ပတ္တာထက္ကို သူတို႔ကႏွစ္ဆပိုညစ္ပတ္တာ... ကိုကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္... ေမ်ာက္လိုကျမင္းေၾကာထ၊ ဝက္လိုညစ္ပတ္ၿပီး ပက္က်ိလို႐ြစိစိလုပ္ႏိုင္တဲ့ ဗက္တီးရီးယားႏွစ္ေကာင္က ကိုကို႔အေပၚမွာ ကပ္ေနၿပီးေတာ့ ခြၽဲက်ိက်ိအရည္ေတြလမ္းေၾကာင္းလိုက္ခ်န္ခဲ့ရင္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္သြားေနမယ္ဆိုရင္..."

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now